اثربخشی قصه درمانی و نقاشی درمانی بر کاهش افسردگی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان انگوت

هدف اصلی پژوهش حاضر اثربخشی قصه درمانی و نقاشی درمانی بر کاهش علائم افسردگی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان انگوت در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای مدرسه قدر ولیبگلو به تصادف از میان مدارس ابتدایی شهرستان انگوت انتخاب شد. سپس با اجرای پرسشنامه علایم مرضی کودکان (CSI۴) ۱۵ نفر از دانش آموزان که دارای علائم افسردگی بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون بدون گروه کنترل بود. برنامه مداخله قصه درمانی و نقاشی درمانی برای هر یک از این دانش آموزان به صورت گروهی در ۱۰ جلسه (هر هفته یک جلسه) به مدت ۴۵ دقیقه انجام شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. پس از پایان ۱۰ جلسه، نتایج دوبار اجرای پرسشنامه علایم مرضی کودکان حاکی از اثربخشی قصه درمانی و نقاشی درمانی بر افسردگی دانش آموزان بود. بنابراین با توجه به مزایای این مداخله در درمان افسردگی و اهمیت افزایش جلسات قصه درمانی و نقاشی درمانی برای کودکان مبتلا به افسردگی، توصیه می شود این روش درمانی در کنار روش های مرسوم به افسردگی در دانش آموزان ارائه شود .

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، نقاشی درمانی ، افسردگی