اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب زنان تحت خشونت

زمینه: اختلالات اضطرابی از جمله اختلالاتی است که آسیب های جبران ناپذیری در زندگی افراد ایجاد می کند. بدین دلیل در دهه های گذشت محققان تلاش کردند تا رویکرد درمانی مناسبی برای این اختلالات پیدا کنند؛ طرحواره درمانی یکی از رویکردهای درمانی اثربخش در زمینه های مختلف می باشد. هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب زنان تحت خشونت است. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری را بیماران زن، که تحت خشونت واقع شده بودند تشکیل دادند. ۳۶ نمونه به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند؛ که از این تعداد ۱۸ بیمار در گروه آزمایش و ۱۸ بیمار در گروه کنترل قرار گرفتند . پرسشنامه اضطراب بک به عنوان پیش آزمون توسط نمونه ها تکمیل شد، پس از پایان جلسات درمانی مجددا از پرسشنامه اضطراب بک به عنوان پس آزمون و سپس بعد از ۳ ماه به عنوان پیگیری توسط مراجعان تکمیل شد. مداخله طی ۸ جلسه (هفته ای ۱ جلسه) یک ساعته در مورد گروه آزمایش انجام شد. داده های پژوهش با استفاده از کوواریانس آمیخته مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها: نتایج به دست آمده نشانگر تاثیر طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب در گروه آزمایش بود .(p<۰.۰۱) یافته ها نشان دادند که اضطراب پس از مداخله در دوره پیگیری به طور معنی داری کاهش یافت (۰.۰۱طرحواره درمانی می توان اختلالات اضطرابی بیماران را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، اختلالات اضطرابی ، زنان تحت خشونت