بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به جرم های شایع دربیمارستان سوانح شهید کامیاب مشهد سال ۱۴۰۰

عفونت بیمارستانی به عفونتی اطلاق می شود که در زمان بستری شدن در بیمارستان فرد مبتلا به عفونت نباشد و بیمار عاملعفونت زا، را از محیط بیمارستان کسب نماید، عفونت بیمارستانی در هنگام پذیرش در بیمار وجود ندارد و در حالت کمون نیز نمیباشد و حداقل ۴۸ ساعت پس از بستری شدن آشکار می شود، البته ممکن است عفونت پس از ترخیص بیمار نیز ظاهر گردد.) ۱ و ۲ )بیش از پنجاه سال است که از آنتی بیوتیکها در درمان سریع و موثر عفونتها استفاده می گردد . در طول این مدت، تغییرات زیادیدر نوع آنتی بیوتیکهای مصرفی و نیز حساسیت و مقاومت باکتریها نسبت به آنها ایجاد شده است . به طوری که طی مطالعه ای دربخش ICU کشورهای امریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آسیا، استرالیا در طی سالهای ,۲۰۰۲ مقاومت استافیلوکوکهای کوآگولازمنفی و s .اورئوس به اگزاسیلین% ۸۵ گزارش شده است (. ۳ ) و در ایران نیز طی مطالعه ای در سال ۱۳۸۳ ، میزان مقاومت E.Coliنسبت به آمپی سیلین ، ۹۴ % و کوتریموکسازول ، %۷۸ بوده است.) ۴ )مقاومت آنتی بیوتیکی پدیده ای است که کم و بیش در نقاط مختلف دنیا دیده می شود (. ۵ و ۶ ( انتروباکتریاسه ها مانند اشریشیاکلی، کلبسیلا، انتروباکتر، پروتئوس و سیتروباکتر شایعترین عوامل بیماریزای باکتریایی جدا شده از بیمارستان ها می باشند .همچنین گرم منفی های غیرتخمیر کننده مثل پسودوموناس آئروژینوزا ) و سایر گونه های پسودوموناس ( ، گونه های آسینتوباکتر،استنوتروفوموناس و فلاووباکتریوم نیز از عوامل عمده بیماریزای بیمارستانی به شمار می آیند (. ۷ ) ظهور سریع باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک اثرات عمده ای در عوارض و مرگ و میر ناشی از عفونت های بیمارستانی دارد . انتروباکتریاسه ها، گونه هایپسودوموناس و سایر باسیل های گرم منفی هم اکنون به بسیاری از داروهای خط اول مقاوم هستند و بعضی از آنها به همه آنتیبیوتیک های در دسترس نیز مقاوم می باشند.) ۸ و ۹