راهبردهای مدیریت بهداشت دام در دوره های خشکسالی

راهبردهای مدیریت خشکسالی به چند دسته تقسیم می شوند، اما نکته مهم این است که تغییرات باید به نحوی فعال و نه واکنشیانجام شود تا اثرات منفی بر تولید دام را در دوره های طولانی مدت کاهش بارندگی به حداقل برساند. فروش دام اولین و بهترین راهحل است و می توان دامهای غیر مولد یا مسن را فروخت تا ضایعات و هزینه خوراک کاهش یابد. چون تمرکز بر نگهداری دام هایمولد و جوان بسیار مهم است. دامهای غیر مولد، دچار لنگش و ورم پستان مداوم/مزمن و آلودگیهای انگلی شدید فروخته شوند تاامکان توجه بیشتر به حیوانات مولد فراهم شود. حذف می تواند گزینه دیگری باشد. البته، این برای اکثر دامداران بهترین گزینه نخواهدبود. دام هایی که باید حذف شوند، آنهایی هستند که غیرقابل فروش و ناسالم می باشند. راهکار دیگر، از شیر گرفتن زودهنگام است کهمی توان به محض کامل شدن شکمبه و دستگاه گوارش انجام داد، زیرا توسعه کامل آن چند هفته طول می کشد. هنگامی که از شیرگرفتن زودهنگام انجام می شود، مراقبت های خاص لازم است. دامهای جوان باید با تغذیه با علوفه آشنا شوند و برای اطمینان از اینکهحیوانات در معرض بیماری قرار ندارند، برنامه پیشگیری و واکسن تنظیم گردد. از شیر گرفتن زود هنگام بازدهی را افزایش نمی دهد،اما از فشار طولانی مدت بر حیوان و مرتع جلوگیری می کند و به دام های ماده کمک می کند تا سریعتر وضعیت بدن خود را بازیابند وبه ویژه در طول فصل باروری بعدی منجر به افزایش تعداد باروری و کاهش مرگ و میر می شود . در دوران خشکسالی غالبا نمی توانتغذیه بیشتر از "جیره نگهداری" برای دام فراهم نمود. بنابراین تنظیم جیره غذایی باید با بررسی دقیق و مکرر شاخص های بهداشت،تغذیه و رفاه دامها در دوره خشکسالی انجام شود.

کلیدواژه ها:

بهداشت دام ، خشکسالی ، تغذیه ، مدیریت