ملاحظات مهم در ارزیابی ریسک فناوری نانو در بخش کشاورزی و دامپزشکی

پیشرفت در علم نانو، راه را برای توسعه برنامه های کاربردی، ابزارها و سیستم های جدید در بخش های دامپزشکی و دامپروری، هموارکرده است. پیش بینی می شود که استفاده از داروهای دامپزشکی، مکمل ها و واکسن ها در کوتاه مدت افزایش چشمگیری داشته باشند.باید توجه داشت که ویژگی های فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد نانومواد که سبب اهمیت بسیاری بالای آنها شده است، ممکن استبرای سلامت انسان و محیط زیست مخاطراتی ایجاد کند که به اصطلاح آن را «پارادوکس نانومواد» می نامند. حال سوال اصلی آن است که آیا محصولات تولید شده توسط فناوری نانو از ایمنی کافی برخوردار هستند؟اطلاعاتی که از ویژگی های ساختاری نانومواد به دست می آید، نقطه آغازین فرآیند ارزیابی ریسک است. تعیین این خصوصیات فیزیکیو شیمیایی ممکن است نیاز به ابزارهای تخصصی داشته باشد که در بسیاری از آزمایشگاه ها وجود ندارد. همچنین ممکن است لازمباشد ویژگی های نانو ذرات در مراحل مختلفی از چرخه عمرشان مشخص شوند. نحوه تولید نانومواد نیز نقش بسیار مهمی در ملاحظاتریسک پذیری دارد. در حال حاضر هیچگونه شواهد قابل توجهی وجود ندارد که اهداف آزمون های توکسیکولوژی که در آزمایشاتکنونی در مورد مواد در اندازه های معمولی استفاده می شود، برای مواد در ابعاد نانو مناسب نباشند. اما ممکن است برخی از جنبه هایالگوی ارزیابی ریسک نیاز به اصلاحات داشته باشند تا بتوانند درک بهتری از رفتار نانومواد را منعکس کنند. هدف از این بحث،اطلاع رسانی و گسترش مباحث ارایه شده پیرامون فناوری نوظهور نانو و توجه به ملاحظات کلیدی نظارتی مربوط به نانومواد شیمیاییبا کاربری کشاورزی و دامپزشکی بر اساس وضعیت دانش موجود است. امید است که در آینده نزدیک بتوان چارچوب نظارتی موجودبرای مواد شیمیایی مقیاس بزرگتر از نانو را برای نظارت بر نانومواد نیز مورد استفاده قرار داد. اگرچه به نظر می رسد با گذشت زمان،چارچوب کنونی به عنوان یک محدودیت جدید در الگوی ارزیابی ریسک فناوری نانو در دسترس قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، فناوری نانو ، کشاورزی و دامپزشکی