شناسایی تاریخ کشت مطلوب برای گیاه دانه روغنی متحمل به خشکی کاملینا در منطقهسیستان
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 263
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRRIGATION02_099
تاریخ نمایه سازی: 20 شهریور 1401
چکیده مقاله:
یکی از الزامات مهم در مواجهه با شرایط خشکسالی توسعه گیاهان کم آببر است. کشت این گیاهان امکان توسعه کشاورزی پایدار درشرایط خشکسالی را فراهم می کند. گیاه روغنی کاملینا Camelina sativa جزء خانواده براسیکاسه است که احتیاجات آبی بسیارکمتر و مقاومت به سرمای بهاره بیشتری نسبت به سایر گیاهان روغنی دارد. مهم ترین مزیت این گیاه مقاومت فوق العاده آن به خشکیاست. با توجه به شرایط و وضعیت اقلیمی منطقه سیستان، نیاز به شناسایی و معرفی گیاهان دانه روغنی متحمل به خشکی است کهبتوان در الگوی کشت و در برنامه تناوبی با غلات از آن استفاده نمود. با توجه به سازگاری گیاه روغنی کاملینا در منطقه سیستان نیازاست تا تاریخ کشت دقیق آن تعیین و به کشاورزان منطقه توصیه شود. به همین منظور گیاه کاملینا در سه تاریخ کشت ۲۵ مهر، ۲۵ آبانو ۲۵ آذر در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج در تاریخ های اول، دوم و سوم به ترتیب عملکرد ۸۶۸ ، ۶۵۸ و ۵۶۷کیلوگرم در هکتار به دست آمد. نتایج بررسی تجزیه واریانس نشان داد که تمامی صفات کمی مورد بررسی دارای اختلاف معنی دار براثر کشت در تاریخ های مختلف بودند. بررسی ضرایب تغییرات نشان داد که صفات تعداد شاخه در بوته، تعداد دانه در خورجین و کاشت هر کدام به طور مجزا در یک گروه قرار می گیرند. به طوری که تاریخ های کاشت اول، دوم و سوم، به ترتیب در گروه a ، b وc قرار گرفتند. بر اساس تجزیه به مولفه های اصلی مشخص شد که صفات عملکرد و اجزای عملکرد بیشترین همبستگی را با مولفهاول داشته اند در حالی که صفات فنولوژیک از جمله روز تا رسیدگی، روز تا خورجین دهی و روز تا گلدهی بیشترین همبستگی را بامولفه دوم نشان دادند. بنابراین بر اساس نتایج حاصل شده در این مطالعه، اواخر مهرماه تا اوایل آبانماه به عنوان تاریخ کشت مطلوببرای کشت گیاه دانه روغنی کاملینا در منطقه سیستان توصیه می شود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهنام بخشی
بخش تحقیقات علوم زراعی - باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران
محمد کشت گر خواجه داد
بخش تحقیقات علوم زراعی - باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران
احمد قاسمی
بخش تحقیقات علوم زراعی - باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران
محمدرضا ناروئی راد
بخش تحقیقات علوم زراعی - باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران