تاثیرکودهای زیستی (قارچ مایکوریزا وجلبک دریایی) بر ویژگی های فیزیک وشیمیایی خاک در شرایط کم آبیاری تحت کشت شنبلیله

در مناطق خشک و نیمه خشک، تنش خشکی سبب کاهش عملکرد گیاهان می شود و از سوی دیگر شرایط خاک در این مناطقچندان مطلوب نیست. بمنظور بررسی تاثیر کودهای زیستی در کاهش اثر تنش کم آبی در شنبلیله، آزمایشی به صورتفاکتوریل در قالب بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه ای اجرا شد. فاکتور اول تنش آبی در پنج سطح( ۱۰۰ ، ۹۰ ، ۸۰ ، ۷۰ ، ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه) و فاکتور دوم کودزیستی درچهار سطح (صفر، عصاره جلبک وکوزیوم، عصارهجلبک آلگا ۷۰ ، قارچ مایکوریزا) مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل وزن خشک اندام هوایی، کارایی مصرفآب، پایداری خاکدانه، هدایت الکتریکی خاک (EC) و pH خاک بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر آبیاری برای تمامصفات مورد بررسی معنی دار بود. همچنین اثر کود زیستی نیز برای تمام صفات و اثر متقابل آبیاری و کود زیستی برای اکثرصفات به جز EC و pH معنی دار بود . بیشترین وزن خشک اندام هوایی، کارایی مصرف آب، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها به ترتیب به میزان ۴/۱۲ گرم در گلدان ۰/۷۵ گرم در لیتر و ۰/۷۷ میلی لیتر در شرایط بدون تنش و با استفاده از کود میکوریزا حاصل شد. استفاده از کود میکوریزا در شرایط تنش باعث افزایش کارایی مصرف آب، پایداری خاکدانه وهدایت الکتریکی خاک (EC)و کاهش pH خاک در مقایسه با عدم استفاده از کود زیستی در این شرایط گردید

کلیدواژه ها:

تنش آبی ، خصوصیات خاک ، شنبلیله ، مایکوریزا