مدل ارزش ویژه برند از دیدگاه استراتژیک و قابلیت های پویا

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ابعاد گرایش استراتژیک در سازمان و ارزش ویژه برند با توجه به نقش میانجی دو سوتوانی سازمانی بعنوان قابلیت پویا در سازمان در صنعت بانکداری انجام شد. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر انجام آن توصیفی-پیمایشی است. نمونه شامل ۳۸۴ کارمند از بانک های دولتی، غیردولتی و موسسات مالی و اعتباری است که به روش نمونه گیری خوشه ایی تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات نیز از پرسشنامه استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها روش معادلات ساختاری و نرم افزارهای Amos۲۳ ،SPSS۲۴ بکارگرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که دوسوتوانی سازمانی دارای نقش میانجی جزئی در رابطه بین ابعاد گرایش استراتژیک سازمانی و ارزش ویژه برند است. از بین سه بعد گرایش استراتژیک، بازارمداری و سپس برندمداری و کارآفرین محوری بیشترین تاثیر را بر دو سوتوانی سازمانی دارند. در نهایت نیز تعدادی پیشنهاد کاربردی و موضوعات برای تحقیقات بیشتر در این خصوص ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ارزش ویژه برند ، بازار مداری ، برندمداری ، کارآفرین محوری ، دوسوتوانی سازمانی ، گرایش استراتژیک سازمانی.