بررسی سطوح دز مرجع تشخیصی یا DRL حاصل از آزمایشات CT-SCAN در گروه سنی بزرگ سالان در کشور ایران

زمینه و هدف : امروزه با گسترش روز افزون کاربرد آزمایش های سی تی اسکن در تشخیص بیماری ها، دز قابل توجهی از آزمایش های پرتونگاری به سی تی اسکن اختصاص می یابد. از نکات قابل توجه در استفاده از پرتوهای یونیزان، رعایت اصول حفاظت پرتویی است که نکته مهم، بررسی سطوح دv جذب شده برای بیماران و به حداقل رساندن آن هنگام معاینات سی تی اسکن می باشد.مواد و روش ها : مطالعه مروری حاضر با بررسی مقالات فارسی و انگلیسی در ۵سال اخیر با کلیدواژه های DRL، سطوح مرجع تشخیصی، ایران و سی تی اسکن در گوگل اسکالر و پاب مد انجام شد. در نهایت ۶۸مقاله یافتیم که پس از غربالگری تعداد ۴۹مورد با توجه به ملاک های مد نظر وارد مطالعه شد.نتایج : بر اساس نتایج این بررسی که در شهرهای مختلف ایران صورت گرفته بود، شاخص دوز توموگرافی کامپیوتری(CTDI) با استفاده از کیت کنترل بر روی فانتوم های CTDI سر و بدن برای آزمایشات سی تی و سی تی آنژیوگرافی مغز، ریه، شکم- لگن و کرونری اندازه گیری شده بود. حجم شاخص دوز توموگرافی کامپیوتری (CTDIvol) از داده های به دست آمده محاسبه شد و چارک سوم آن به عنوان سطوح مرجع تشخیصی تعیین شد.که طبق داده های جمع آوری شده از بیماران و به تفکیک قسمت های مختلف بدن و مقایسه آنها با دز مرجع ملی در نرم افزار، بررسی و ارزیابی به عمل آمد.نتیجه گیری : با بررسی داده های بدست آمده و مقایسه آنها با دز مرجع ملی، میزان دز مرجع تشخیصی برای آزمایش های سر بیش از بقیه نواحی دیگر بدن بود. اما به طور کلی با بررسی نتایج مقالات، دز مرجع تشخیصی در گروه سنی بزرگسالان کمتر از دوز مرجع ملی بود. این بررسی که به منظور سنجش میزان دز جذبی دریافتی بیمارانی که سی تی اسکن انجام می دهند صورت گرفته بود از آن جهت مسئله ای مهم و حیاتی به شمار می آید که با کنترل این شاخص، احتمال بروز سرطان در بیمارانی که در معرض اشعه یونیزان هستند تا مقدار قابل توجهی کاهش یابد و با این سنجش به طور مداوم میزان دز دریافتی بیماران تحت کنترل می باشد. و باید عنوان کرد که اندازه گیری این شاخص در هر شهر و بیمارستان و هر مرکزی مسئله ای ضروری به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

سطوح مرجع تشخیصی ، سی تی اسکن ، ایران