بررسی عوامل مرتبط با آگاهی، نگرش و عملکرد مادران نوپا در پیشگیری از حوادث خانگی

مقدمه و هدف: حوادث خانگی اولین علت مرگ و معلولیت در کودکان است. اثر بخشی برنامه های آموزشی بهداشت در زمینه پیشگیری از حوادث خانگی به مقدار زیادی بستگی به داشتن اطلاعات دقیقی از آگاهی، نگرش و عملکرد مادران در این زمینه دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط بر آگاهی، نگرش و عملکرد مادران نوپا در پیشگیری از حوادث خانگی صورت گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که بر روی ۲۸۰مادر کودک نوپای مراجعه کننده به مراکز سلامت جامعه در سال ۱۳۹۸صورت گرفت. افراد از طریق نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های سابقه آسیب و پرسشنامه محقق ساخته بر اساس آگاهی، نگرش و عملکرد در خصوص پیشگیری از حوادث خانگی بود که توسط نمونه ها تکمیل شدند و داده ها به وسیله آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی اسپیرمن، آزمون من ویتنی و آزمون کراسکال والیس و توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۶مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: مادران در خصوص نگرش (۴/۶±۱۸/۸)، پائین ترین (ضعیف) و در زمینه آگاهی (۱/۵±۱۸/۱)، بالاترین میانگین نمرات (خوب) را کسب کردند؛ همچنین بین سن کودک نوپا و سطح آگاهی، بین بعد خانوار، تعداد فرزندان و سن کودک نوپا با نگرش مادر، بین تحصیلات مادر با آگاهی و عملکرد، بین تحصیلات پدر با آگاهی، نگرش و عملکرد، بین وضعیت اشتغال پدر با آگاهی و نگرش، بین وضعیت اشتغال مادر با آگاهی و بین وضعیت نگهداری کودک با نگرش رابطه مثبت و معنیداری مشاهده شد(P < ۰/۰۵).نتیجه گیری : با توجه به کسب نمرات ضعیف در نگرش و عملکرد توسط مادران، ضرورت آموزش در ابعاد وسیع تر به منظور ارتقاء آگاهی، نگرش و عملکرد مادران در خصوص پیشگیری از سوانح و حوادث کودکان احساس میگردد.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، حوادث خانگی ، کودکان ، نوپا