بررسی ارتباط سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن با نمایه توده بدنی با توجه به متغیر تعدیلگر جنسیت در کارکنان سازمان های دولتی شهر اهواز

مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی-مقطعی بر تعداد ۲۴۴نفر از کارکنان شاغل در سازمان های دولتی شهر اهواز انجام شد. نمونه گیری به روش غیر احتمالی آسان صورت گرفت. از پرسشنامه ی سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و اندازه گیری قد و وزن افراد به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. پرسشنامه ها به شیوه خودگزارش دهی با مصاحبه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از SPSS ویراست ۲۴و AMOS ویراست ۲۲مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه %۵۱درصد از افراد را مردان و %۴۹درصد از آنان را زنان تشکیل می دادند. بین متغیر سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و نمایه توده بدنی ارتباط معناداری مشاهده نشد. با استفاده از آزمون بوت استرپ، مسیر سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن به نمایه توده بدنی، پس از در نظر گرفتن جنسیت به عنوان متغیر تعدیلگر تنها در گروه زنان دارای ارتباط معنادار بود{(p=۰/۰۱۸)B=-۰/۲۷۶}. این بدین معنا است که جنسیت رابطه میان سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و نمایه توده بدنی را تعدیل کرده است. بر اساس آزمون کریتیکال رشیو نیز مشاهده شد که علی رغم معنادار بودن ارتباط میان سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و نمایه توده بدنی در گروه زنان و عدم معنادار بودن آن در گروه مردان، اختلاف میان مردان و زنان در این رابطه معنادار نبود.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، جنسیت توانسته است ارتباط میان سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و نمایه توده بدنی را تعدیل کند. به گونه ای که در گروه زنان با افزایش خودکارآمدی، نمایه توده بدنی به طور معنادار و به میزان %۰/۰۵ کاهش می یابد. در حالیکه در گروه مردان، ارتباط معناداری میان سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن بدن و نمایه توده بدنی مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، نمایه توده بدنی ، جنسیت