تاثیرات روانشناختی کووید ۱۹ بر کادر درمان و اقشار آسیب پذیر جامعه

زمینه و هدف : شیوع غیرقابل کنترل بیماری کووید ۱۹سبب فشار روانی بر عموم مردم و بالاخص کادر درمان گردید. مرگ و میر بالای ناشی از این بیماری، قرنطینه طولانی مدت، استفاده از ماسک بصورت طولانی مدت، تاریخچه ای از موقعیت های پراسترس و مشکلات پزشکی با سطوح بالاتری از افسردگی و پریشانی در افراد همراه می باشد. هدف از انجام این مطالعه مروری بررسی تاثیرات روانشناختی کووید ۱۹ بر کادر درمان و اقشار آسیب پذیر جامعه در دوران اپیدمی کووید ۱۹ می باشد. مواد و روش ها : در مطالعه مروری حاضر، برای دستیابی به اطلاعات مورد نظر از مقالات چاپ شده در مجلات داخلی،از پایگاه های Magiran، Irandoc، IranMedex، SID و پایگاه های الکترونیکی انگلیسی scholar Scopus، Science direct، Uptodate، Springer، WHO، PubMed، Google، Google کلمات کلیدی فارسی و معادل لاتین آنها و Mesh کلمات جستجو شد. نتایج : بیماری کووید ۱۹به دلیل شاخص های بالای مرگ ومیر و نیز تحمیل بار اقتصادی و خسارات مالی تاثیر روانشناختی جهانی ایجاد کرده است. ترس از کووید ۱۹، به اصطلاح "کرونا فوبیا"، جلوه های افراطی روانشناختی را در لایه های مختلف جامعه به وجود آورده است. در مطالعه Zhang و همکاران (۲۰۲۰) نشان داده شد که شیوع افسردگی، اضطراب و تحریک پذیری به طور قابل توجهی در بیمارانی که عفونت کووید ۱۹را تجربه کرده اند افزایش یافته است. Brooks و همکاران (۲۰۲۰) و Li و همکاران (۲۰۲۰) در مطالعات خود نشان دادند که آسیب پذیربودن نسبت به اختلالات روانشناختی در دوران همه گیری کووید به عوامل مختلفی مانند جنس، حمایت اجتماعی، تجارب خاص با عفونت کووید ۱۹، طول انزوا و میزان قرار گرفتن در معرض رسانه ها بستگی دارد. نتایج مطالعات محققین نشان داد که نیاز به قرنطینه، نامشخص بودن پیشرفت بیماری، عدمتامین ملزومات اساسی، ضررهای مالی، افزایش درک خطر که معمولا با اطلاعات مبهم و ارتباطات نادرست از طریق رسانه ها، سبب تشدید اختلالات روانشناختی می شود. تاثیر روانشناختی قرنطینه می تواند علائمی چون وسواس، تحریک پذیری، ترس از ابتلا و شیوع عفونت به اعضا خانواده، عصبانیت، گیجی، ناامیدی، تنهایی، انکار، اضطراب، افسردگی، بی خوابی، ناامیدی و حتی خودکشی به همراه داشته باشد. Dubey و همکاران (۲۰۲۰) در مطالعه خود گزارش نمودند که گروه های آسیب پذیر، مانند افراد قرنطینه شده، مراقبین بهداشتی، کودکان، افراد مسن، جمعیت های حاشیه ای (کارگران مهاجر، عشایر، زندانیان و جمعیت بی خانمان) و بیماران مبتلا به بیماری های روانی قبلی در دوران اپیدمی کووید ۱۹نیاز به مراقبت ویژه از لحاظ روانشناختی دارند. کادر درمان به عنوان خط مقدم به دلیل مواجهه بیشتر با بیماری و مرگ و میر بالاتر، در معرض اثرات مضر روانشناختی در قالب خستگی مفرط، پریشانی، ترس از انتقال عفونت، احساس ناسازگاری، افسردگی و اختلال استرس پس از حادثه قرار دارند. همچنین کادر درمان به دلیل فاصله اجتماعی ایجاد شده با خانواده خود دچار مشکلات روانشناختی می گردند. کاهش برنامه های اجتماع محور برای مقابله با کووید ۱۹ سبک زندگی عادی کودکان را نیز تغییر خواهد داد و ممکن سلامت روان انها را به خطر بیندازد. نتیجه گیری : برای مقابله با آسیب های روانشناختی در لایه های مختلف جامعه در اپیدمی کرونا، پیشگیری از بحران های روانی-اجتماعی باید به فوریت توسط دولت، پرسنل کادر درمان و سرمایه گذاران مدنظر قرار گیرد. رسانه ها باید مسئولیت تهیه اطلاعات صحیح را بر عهده بگیرند و ارتباط موثری با شهروندان برای جلوگیری از تبلیغ"اطلاعات غلط و استرس آور" برقرار نمایند. رسانه ها و فضاهای مجازی می توانند آموزشهای مناسب در زمینه نیازهای خاص روانشناختی، سبک زندگی سالم، توصیه های بهداشتی صحیح را می توانند ارائه نمایند.

کلیدواژه ها:

کووید ۱۹ ، روانشناختی ، اقشار آسیب پذیر