بررسی جذب ترکیبات آلی فرار منتشره از فرایند سرخ کردن توسط پسماند مواد غذایی؛ یک رویکرد در راستای توسعه پایدار همراه با مدل سازی
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: چهاردهمین همایش دانشجویی تازه های علوم بهداشتی کشور
- کد COI اختصاصی: IHSC14_095
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 227
نویسندگان
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: در سراسر دنیا روغن های خوراکی در بخش های مختلفی از قبیل صنایع غذایی، رستوران ها، فست فود ها، منازل و... به میزان زیادی استفاده می شوند و فیوم حاصل از آن ها می تواند به عنوان یکی از منابع مهم تولید آلاینده های آلی در اتمسفر باشد. صنایع غذایی به عنوان یکی از منابع مهم تولید کربن آلی و معدنی همچون آئروسل های آلی ثانویه محسوب شده و در نهایت منجر به ایجاد فرایند های فتوشیمیایی در اتمسفر می شوند. بنابراین کنترل این ترکیبات در مبدا می تواند امری ضروری تلقی شود. در این مطالعه سعی شده است تا با ساخت دو نوع جاذب از پسماند خام ماده غذایی یک فرایند جهت جذب ترکیبات BTEX انتشار یافته از فرایند سرخ کردن طراحی شود. در واقع رویکرد این مطالعه حذف پسماند توسط پسماند تولیدی از همان منبع می باشد.روش کار: در این مطالعه از دو نوع جاذب خام و بایوچار حاصل از پوست سیب زمینی جهت جذب ترکیبات BTEX استفاده شد. بدین منظور، پس از تعیین غلظت های انتشار یافته ترکیبات هدف از روغن سرخ کردنی، مدل های ایزوترم لانگمویر و فروندلیخ از طریق روش فکتوریال و بوسیله غلظت های سنتتیک تخمین زده شد. در نهایت متناسب با غلظت اندازه گیری شده ظرفیت جاذب ها تعیین شد. جهت تخمین و اندازه گیری آلاینده ها از دستگاه های GC-MS و Phocheck استفاده شد.یافته ها: طبق نتایج، غلظت ترکیبات منتشره از روغن سرخ کردنی برابر ۶،۷،۲ و ۵ میلی گرم بر متر مکعب بترتیب برای E، T، B و X اندازه گیری شد. سطح جاذب پس از تبدیل به بایوچار حدود ۱/۹برابر افزایش یافت. از میان آلاینده های مورد بررسی، زایلن و اتیل بنزن بیشترین جذب را برای بایوچار نشان دادند. ترتیب بیشترین جذب بر روی بایوچار B < T < E < X. و برای جاذب پسماند خام B < X < T < E برآورد گردید.نتیجه گیری: با توجه به ساختار پسماند مورد استفاده در این مطالعه، جاذب های ساخته شده ظرفیت بالایی از خود نشان ندادند. اگرچه بکارگیری این پسماند جهت کنترل آلاینده های صنایع غذایی که سیب زمینی یکی از پرمصرف ترین مواد در آن ها محسوب می شود، می تواند اقتصادی بوده و رویکرد مهمی در راستای توسعه پایدار محسوب شود.کلیدواژه ها
جذب سطحی؛ بایوچار؛ لانگمویر؛ BTEX؛ ترکیبات آلی فرارمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.