مقایسه و ارزیابی روابط تجربی و تحلیلی تخمین ارتفاع موج در محل شکست و صحت سنجی آماری با داده های سواحل جنوبی دریای خزر

شکست امواج یکی از پدیده های معمول و اثر گذار در سواحل بوده که مطالعات مربوط به آن تاثیرات به سزایی در شناخت فرآیند ساحلی خواهدداشت. در پژوهش حاضر با بررسی تمامی روش هایی که جهت تخمین ارتفاع موج در نقطه شکست با ارتباط بین ارتفاع موج در محل شکست وسایر متغیرهای موج (از جمله عمق آب در محل شکست. طول موج در محل شکست. شیب بستر» طول موج آب عمیق و ارتفاع موج آب عمیق)،توسعه داده شده اند. به مقایسه نتایج آنها با نتایج حاصل از حل تحلیلی بر مبنای معادله پراکنش و انکسار پرداخته خواهد شد. به این منظور ازداده های ۷ ایستگاه در سواحل جنوبی دربای خزر جهت مدلسازی روش های تجربی و همچنین حل تحلیلی استفاده شده است. انتخاب این نقاطبه گونه ای بوده تا گستره وسیعی از نوار ساحلی خزر را پوشش دهد. در ادامه آنالیز آماری نتایج تجربی و تحلیلی با توابع جذر میانگین مربعاتخطا و شاخص پراکندگی انجام گرفته و روش های تجربی (Battjes&Stive(۱۹۸۵ و (Smith&Kraus(۱۹۹۰ به عنوان روش های مناسبجهت تخمین دقیق ارتفاع موج در نقطه شکست در مجاورت سواحل جنوبی دریای خزر معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

شکست امواج ، ارتفاع موج ، روش های تجربی ، تخمین مشخصات شکست