بررسی انواع خرابی متداول در سامانه های مکانیکی شناورهای دریایی

تخمین عمر طراحی تجهیزات مکانیکی برای مهندس طراح. وظیفه دشواری است. خیلی از ساز وکارهای خرابی نظیر خوردگی، فرسایش خزش وخستگی وجود دارند که می توانند به صورت همزمان بر قطعه تآثیر گذاشته و اثر هم افزایی بر روی قابلیت اطمینان داشته باشند. همچنینبارگذاری بر روی قطعه ممکن است به صورت استاتیکی، سیکلی (چرخ های) یا دینامیکی در نقاط مختلف چرخه عمر بوده و شدت بارگذاریمی تواند متغیر باشد. تغییرات جنس ماده و عدم انتشار یک بانک اطلاعاتی متشکل از تاریخچه شرابط محیطی کاری (کارکردی) نظیر فشار دما وارتعاش، تخمین عمر را مشکل تر می کنند در طراحی سازه ها و مجموعه های مکانیکی. علم به قابلیت اطمینان قطعات و دانستن اصولی که باعثکاهش و یا افزایش قابلیت اطمینان آنها می شود. بسیار ضروری است. پیش بینی قابلیت اطمینان الزامات این بحث را در فاز اولیه توسعه مشخصمی کند و ما را از کاهش قابلیت اطمینان تجهیزات در حین سیکل عمرشان آگاه می سازد. پیش بینی قابلیت اطمینان می تواند باعث بهبود طراحیو کاهش هزینه شود. استانداردها و هندبوک های مختلفی برای پیش بینی قابلیت اطمینان تحهیزات الکترونیک منتشر شده است. حجم تولید واستاندارد بودن قطعات الکترونیکی. این امکان را به وجود آورده است که بانک اطلاعات قابل قبولی برای انبوهی از قطعات الکترونیکی تهیه شود و هنگامی که طراحی الکترونیک هنوز بر روی نقشه است، این قبیل منابع میتوانند به طور مستقیم برای پیش بینی قابلیت اطمینان مورد استفادهواقع شوند. به علت پراکندگی زیاد نرخ خرابی ها در قطعات مشابه. در حال حاضر یک روش رایج و قابل قبول به منظور پیش بینی قابلیت اطمینانقطعات مکانیکی بر اساس استفاده از یک بانک اطلاعاتی مانند آن چه در مورد المانهای الکترونیکی وجود دارده امکان پذیر نیست. با توجه به وجودسامانه ها و زیر سامانه های متعدد مکانیکی در اغلب شناورهای دریایی اطلاع از انواع خرابی می تواند کمک شایانی به مهند سی تعمیر و نگهداریتجهیزات و شناورهای دریایی نماید. در این مقاله سعی شده است انواع خرابی های متداول در سامانه های مکانیکی شناورهای دریایی برر سی وشناسایی شوند.

کلیدواژه ها:

خرابی ، قطعات و سامانه های مکانیکی ، قابلیت اطمینان