توصیف واکه های ساده در گویش لکی نورآبادی در قیاس با زبان فارسی

مقاله حاضر با هدف توصیف واکه های ساده در گویش لکی نورآبادی در تقابل با فارسی نوشتاری معیار نگاشته شده است. بر این مبنا، به دنبال مقدمه ای کوتاه مشتمل بر جای گاه این گویش در خانواده زبان های ایرانی، به ارائه مجموعه ای از تحلیل های ساختاری در آن می پردازیم. تحلیل فوق، با تاکید بر نقش واجی کشش واکه ای در گویش، واکه های ساده در آن را در چهار دسته: ۱. پسین و گرد [/u/, /:ɔ/, /ɔ/, /:ɑ/, /ɑ/]، ۲. پیشین و گسترده [/i/, /:I/, /I/, /ε/, /a:/, /a/]، ۳. پیشین و گرد [/У/, /:ø/, /ø/] و ۴. مرکزی [/ә/, /ɜ/] ارائه و توصیف می نماید. تقسیم بندی فوق مجموعه ای مشتمل بر ۱۶ واکه ممیز را در نظام واکه ای گویش در مقابل نظام ۶ واکه ای فارسی برمی شمرد.

کلیدواژه ها:

گویش لکی نورآبادی ، نظام واکه ای ، طبقه بندی واکه ها ، کشش واکه ای ، واکه های ساده