ایزد رشن و جایگاه او در دین زرتشتی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 247

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LANG-8-15_005

تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1401

چکیده مقاله:

در پژوهش حاضر به بررسی زبانشناختی و کارکردی ایزد رشن در دین زرتشتی پرداخته شده است. رشن یا رشنو یکی از ایزدان زرتشتی است که در متون فارسی میانه نقش برجسته ای به عنوان یکی از سه ایزد داوری روان بر عهده دارد. رشنو در نوشته های پارسی میانه به صورت «رشن» با صفت «راست» آمده است. در این مقاله ابتدا اشتقاق ریشه شناختی رشنو مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه به کارکردهای گوناگون این ایزد و سایر ایزدان همکار او در اوستا و متون فارسی میانه اشاره شده است. برای ارائه تصویری جامع تر از این ایزد به کارکردهای مشابه با رشن در سنت ودایی و عیلامی/ایلامی نیز توجه شده و در پایان به نمونه هایی از کاربرد نام این ایزد در ادبیات فارسی اشاره شده است. 

نویسندگان

زهره زرشناس

هیئت تحریریه

مریم رشنو

پژوهشگر مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • بویس، مری (۱۳۷۴). تاریخ کیش زرتشت: اوائل کار. ترجمه: همایون ...
  • بویس، مری (۱۳۸۱). زرتشتیان، باورها و آداب دینی آن ها. ...
  • بهار، مهرداد (۱۳۷۵). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: انتشارات آگه ...
  • بهار، مهرداد (۱۳۷۶). جستاری چند در فرهنگ ایران. تهران: انتشارات ...
  • بیرونی، ابوریحان (۱۳۲۱). آثارالباقیه عن القرون الخالیه.ترجمه: اکبر داناسرشت.تهران: کتابخانه ...
  • تفضلی، احمد (۱۳۵۴). مینوی خرد.تهران: بنیاد فرهنگ ایران ...
  • حسن­دوست، محمد (۱۳۹۳) . فرهنگ ریشه­شناختی زبان فارسی. تهران: فرهنگستان ...
  • بندهش (۱۳۶۹). فرنبغ دادگی. گزارنده مهرداد بهار. تهران: توس ...
  • راشد محصل، محمدتقی (۱۳۷۰). زند بهمن یسن. تهران: موسسه مطالعات ...
  • زنر، رابرت چارلز (۱۳۷۵). طلوع و غروب زرتشتی گری. ترجمه: ...
  • زنر، رابرت چارلز (۱۳۷۶). تعالیم مغان. ترجمه: فریدون بدره ای. ...
  • ژینیو، فیلیپ (۱۳۹۰). اراداویراف نامه.ترجمه و تحقیق: ژاله آموزگار.تهران: معین ...
  • شوالیه، ژان؛ گربران، آلن (۱۳۷۸). فرهنگ نمادها. ترجمه و تحقیق: ...
  • صفای اصفهانی، نزهت (۱۳۷۶). روایت امید اشوهیشتان. تهران: نشر مرکز ...
  • فضیلت، فریدون (۱۳۸۱).کتاب سوم دین­کرد، دفتر یکم. تهران: فرهنگ دهخدا ...
  • فضیلت، فریدون (۱۳۸۴). کتاب سوم دین­کرد، دفتر دوم. تهران: مهرآیین ...
  • کریستن سن، آرتور (۱۳۵۵). آفرینش زیانکار در روایات ایرانی.ترجمه:احمد طباطبائی.تبریز: ...
  • مزداپور، کتایون (۱۳۶۹). شایست نشایست. تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات ...
  • نیبرگ، هنریک سموئیل (۱۳۵۹). دین­های ایران باستان. ترجمه: دکتر سیف­الدین ...
  • هرمزدیار، داراب (۱۹۲۲ م.). روایات داراب هرمزدیار.۲ ج. تصحیح: ادوارد ...
  • هینتس، والتر (۱۳۸۷). شهریاری ایلام.ترجمه پرویز رجبی.تهران: نشر ماهی ...
  • یشت ها (۱۳۵۶). ابراهیم پورداود .به کوشش: بهرام فره­وشی. تهران: ...
  • Bartholomae, Ch. (۱۹۰۴), Altiranisches Wörterbuch, Straßburg ...
  • Benveniste,E. (۱۹۶۶),Titres et Noms Propres En Iranien Ancien,Paris ...
  • Dumézil, G. (۱۹۵۳), “Viśnu et les Marut A Travers La ...
  • Geldner, K.F. (۱۸۹۶), Avesta, The Sacred Books of the Parsis, ...
  • Gershevitch, I. (۱۹۶۷), The Avestan Hymn to Mithra, Cambridge ...
  • Gignoux, Ph. (۱۹۹۱), Les Quatre Inscriptions du Mage Kirdīr.Textes et ...
  • Goldman, L.( ۲۰۱۵), Rašn Yašt, Wiesbaden ...
  • Grenet, F. et al. (۲۰۱۳), The Silk Road, Central asia ...
  • JaafariDehaghi, Mahmoud (۱۹۹۸), Dādestān ī Dēnīg, Paris ...
  • Kümmel, M. and Rix H. (۲۰۰۱), Lexikon der indogermanischen Verben, ...
  • Malandra, W. W. (۱۹۸۳), An Introduction to ancient Iranian religion ...
  • Pokorny,J. (۱۹۵۹), Indogermanisches Etymologisches Wöerterbuch, Bern ...
  • Pirart, E.( ۲۰۰۹), “Le Rašn Yašt (Yt.۱۲)” In Zarathushtra entre ...
  • نمایش کامل مراجع