تحلیل کارکردهای حرف «واو» در تاریخ بیهقی و مقایسه آن با زبان های ایرانی و زبان عربی
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: دوفصلنامه زبان شناخت، دوره: 11، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_LANG-11-1_011
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 383
نویسندگان
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
دانش آموخته دکترای تخصصی فرهنگ و زبان های ایرانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران. ایران
چکیده
حرف «واو» پرکاربردترین حرف ربط زبان فارسی است که به جز ربط دادن اجزای کلام به هم، کارکردهای دیگری همچون استیناف، استدراک، اضراب، تخمین، حال و قسم دارد. بررسی تاریخ بیهقی، به منزله یکی از مهم ترین متون فارسی دوره غزنوی، دال بر کارکردهای متنوع حرف واو در متن آن است که به نظر می رسد بخشی از آنها تحت تاثیر زبان های ایرانی و زبان عربی بوده است. مقاله پیش رو افزون بر بررسی کارکردهای متنوع حرف واو در تاریخی بیهقی، درصدد آن است که نشان دهد کدام یک از این کارکردها تحت تاثیر زبان های مذکور بوده است. به همین منظور حدود ۱۵۰۰ جمله و عبارت از متن این کتاب انتخاب، بررسی و تجزیه و تحلیل شد و مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که کارکردهای واو عطف در تاریخ بیهقی را می توان در سه گروه اصلی دسته بندی کرد: نخست، واو عطف و استیناف، که هم در متون ایرانی باستان و هم عربی قابل پیگیری هستند. دوم، واو حالیه، قسم و استدارک، که از زبان عربی وارد زبان فارسی شده اند و سوم، واو اضراب، واو در معنای یا، واو ابتدای جملات معترضه، که مولف تاریخی بیهقی در به کارگیری آن ها دست به نوعی نوآوری زده است.کلیدواژه ها
حرف ربط «واو», تاریخ بیهقی, زبان عربی, زبان های ایرانیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.