مریم آخوندی - گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران
منیره مرادی نسب - گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، مرکز گرمسار، تهران، ایران
هنگامه بلورساز مشهدی - گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، مرکز گرمسار، تهران، ایران
فاطمه احسان پور - گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امارات، دبی، امارات
سارا پورآقایی - گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران

سابقه و هدف: ساختار بعضی از خانواده ها شرایط را برای اعمال خشونت علیه زنان فراهم می آورد. خشونت، سلامت و امنیت خانواده را تهدید می کند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بخشودگی زناشویی بر اساس تنظیم هیجان، دلبستگی به خدا و راهبردهای مقابله دین محور در زنان دارای تجربه خشونت خانوادگی انجام شده است. روش کار: این پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روان درمانی شهر تهران در سال ۱۳۹۶ بود که از بین آنان ۳۰۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس های بخشش زناشویی، تنظیم شناختی-هیجانی، دلبستگی به خدا و مقابله مذهبی بود و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی و رگرسیون انجام شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای تنظیم هیجانی (۶۱/۰=r و ۰۵/۰>P)، دلبستگی به خدا (۴۸/۰=r و ۰۵/۰>P) و راهبرد مقابله دین محور (۵۲/۰=r و ۰۵/۰>P) با بخشودگی زناشویی در زنان دارای تجربه خشونت خانگی رابطه مثبت و معناداری داشت و به صورت معناداری توانست ۸/۴۱ درصد از تغییرات مربوط به بخشودگی زناشویی را در زنان دارای تجربه خشونت خانگی پیش بینی کند (۰۵/۰>P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه می توان گفت راهبرد مقابله دین محور، دلبستگی ایمن نسبت به خدا و تنظیم هیجان در میزان بخشش زناشویی موثر است. بنابراین در برنامه ریزی های مسئولان آشناسازی زنان دارای تجربه خشونت خانگی با سازه های اسلامی-معنوی و مدیریت هیجان ضروری به نظر می رسد.

بخشش زناشویی، خشونت خانگی، دلبستگی به خدا، مقابله دین محور، هیجان