حقوق مالکیت فکری در پرتو اقدامات سازمان تجارت جهانی

طی دو قرن اخیر تمایل کشورها نسبت به متحدالشکل کردن قوانین داخلی و بین المللی در زمینه حمایت از مقولات مربوط به مالکیت فکری افزایش چشم گیری داشته است. حقوق مالکیت فکری به معنای حق بهره مندی مادی و معنوی افراد از تولیدات فکری خود، از جمله حقوق شناخته شده بشر است که در عصر جدید به دلیل گستردگی بازار عرضه محصولات فکری و سودهای مادی ناشی از آن در سطح بین المللی اهمیت یافته است. این مسئله را می توان نتیجه شکست نمایشگاه بین المللی اختراعات و ابداعات وین ۱۸۷۳ دانست که به علت عدم حمایت کافی از اختراعات خارجی ارائه شده در نمایشگاه، مهمانان خارجی تمایل به نمایش محصولات خود نشان ندادند. از این رو، به منظور حفظ حقوق مالکیت فکری جامعه جهانی، از سال ۱۸۶۶ به بعد کنوانسیون ها و معاهدات مختلفی نظیر برن، مونته ویدئو، رم، حق تالیف، فونوگرام، تریپس و حق مولف را انعقاد و در ادامه اقدام به تاسیس سازمان جهانی مالکیت فکری کرده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه ای به معرفی مهمترین معاهده ی مربوط به مالکیت فکری(تریپس) و اقدامات سازمان تجارت جهانی در این خصوص می پردازد

کلیدواژه ها:

مالکیت فکری ، سازمان جهانی مالکیت فکری ، موافقت نامه تریپس ، انتقال فن آوری