بررسی تطبیقی قصد و رضا در حقوق ایران و فقه امامیه
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: دومین کنفرانس ملی حقوق، فقه و فرهنگ
- کد COI اختصاصی: LAWJC02_449
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 661
نویسندگان
گروه حقوق، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
گروه حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مبانی نظری و آثار حقوقی تفکیک قصد و رضا می باشد. عنوان اصلی از بند اول ماده ۱۹۰ قانون مدنی الهام گرفته شده است. قصد انشا در بین شرایط اساسی صحت معامله عنصر ایجاد کننده ماهیت حقوقی بوده و سایر عناصر تکمیل کننده آن می باشند. از آنجایی که قصد انشا یک کیفیت نفسانی است بدین لحاظ وضع دقیق آن در سیر روانی ایجاد یک عمل حقوقی کاملا روشن نمی باشد .بدین جهت برخی قصد را عنصر مستقل از رضا ندانسته و قایل به وحدت قصد و رضا می باشند. برعکسبرخی قایل به دوگانگی قصد و رضا بوده و قصد را مستقل از رضا دانسته اند. در صورتی که طرفین عقد فاقد قصد انشا معامله باشند. معامله اصلا در ظرف عالم اعتبار تشکیل نمی شود. اما در صورت فقدان رضای معتبر برای معامله، معامله مذکور به صورت ناقص در عالم اعتبار تشکیل می شود و این نتیجه اعتقاد به دوگانگی قصد و رضا می باشد. مهمترین مساله در این پژوهش تحلیل مبنای اشتراط قصد و رضا در تحقق عقود در فقه امامیه و حقوق موضوعه ایران استکلیدواژه ها
قصد، رضایت، اراده، اشتباه، اکراه، بیع فضولیمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.