مستقل بودن شرط داوری از عقد اصلی در حقوق بین المللی ، ایران و رویه قضایی

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: دومین کنفرانس ملی حقوق، فقه و فرهنگ
  • کد COI اختصاصی: LAWJC02_285
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 322
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاضل عزیزی

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد مراغه

اباست پورمحمد

استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

چکیده

هرگاه صحبت از شرط داوری به میان می آید بحث استقلال شرط داوری مطرح می شود منظور از استقلال شرط داوری آن است که شرط داوریاز عقد اصلی پیروی نخواهد کرد و با انحلال عقد، شرط داوری منحل نمی شود و به این ترتیب به ارادە طرفین در راستای اینکه مرجع یادشده بهاختلاف آنان رسیدگی نماید، احترام گذاشته خواهد شد. با پذیرش این نظریه دو توافق منعقد می گردد؛ توافق در خصوص قرارداد اصلی و توافقدر ارجاع به داوری. در مقابل مخالفان استقلال شرط داوری بر این عقیده اند که بر اساس اصول کلی، شرط تابع عقد و جزئی از آن است و بازوال اصل، فرع نیز منحل خواهد شد به این ترتیب با اعلام بی اعتباری قرارداد اصلی، شرط داوری ضمن آن نیز منحل می شود. این توافق ممکناست به شکل یک قرارداد مستقل و با موضوع ارجاع اختلافات به داوری واقع شود یا ممکن است طرفین یک قرارداد خاص، در قالب شرطیضمن عقدی دیگر اختلافاتی را که ممکن است در آینده در زمینه همان قرارداد پیش آید، به داوری ارجاع دهند. امروزه ارجاع اختلاف بهداوری از طریق درج شرط داوری در قراردادها شیوە معمول تری نسبت به قرارداد داوری است و حتی می توان گفت در حال حاضر شرطداوری از بخش های جدایی ناپذیر قراردادهای تجاری بین المللی است.

کلیدواژه ها

داوری ، موافقت نامه داوری ، استقلال شرط داوری ، قرارداد اصلی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.