رویکرد عملی فقیهان امامی در برخورد با فعل معصوم
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: دومین کنفرانس ملی حقوق، فقه و فرهنگ
- کد COI اختصاصی: LAWJC02_110
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 198
نویسندگان
کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی
دکتری فقه و حقوق دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
اختلافاتی که فقیهان در وجه دلالت فعل معصوم دارند، زمینه های اختلاف در صدور فتوا را فراهم نموده است. که یکی از خاستگاه های آن بحث نحوه برخورد دستگاه قضایی با مدیون معسر است که تشتت آرایی در بین فقیهان دیده می شود که در نهایت در ۴ قول قابل تفکیک است: ۱ حبس شود تا اینکه وضعیتش مشخص شود ۲ تفصیل بین اینکه اگر اصل دعوا مالی باشد حبس می شود تا اینکه اعسارش ثابت شود و در غیر آن ادعایش قبول می شود و مکلف به آوردن بینه نیست ولی غرماء می توانند او را سوگند دهند۳ مدعی اعسار سوگند داده نمی شود و رها می شود و متوقف بر اقامه بینه نیز نیست. در این بین فقها برای قول اول که عبارت است از مطلقا حبس می شود تا وضعیتش مشخص شود، به روایت غیاث استناد کرده که دلالت دارد بر اینکه امام علی(ع) مدیون را حبس می کردند تا به وضعیتش رسیدگی کنند. فقیهان دو کارکرد متفاوت از این فعل امام مدنظر قرار داده اند ۱ کارکرد تاسیسی: برخی در حکم به حبس مدیون برای بررسی وضعیت او، فتوای خود را فقط مستند به فعل امام علی(ع) می کنند و به ادله دیگر نظر ندارند ۲ کارکرد امضایی: گروهی دیگر از فقها ابتدا با ذکر آیه ۲۸۰ سوره بقره، روایت غیاث را در جهت تایید و امضای آن می آوردند. از نوع استنادات فقها این چنین برداشت می شود که ایشان با در نظر گرفتن اینکه فعل اطلاق ندارد، بین صور مختلف ادعای اعسار تفکیک قائل شده و روایت را فقط شامل صورتی می دانند که دعوا مالی باشد، در پژوهش پیشرو ضمن بررسی صحت و سقم چنین تفصیلی در نهایت به دیدگاه صائب دست خواهد یافتکلیدواژه ها
فعل معصوم، مدیون معسر، دلیل لبی، اطلاقمقالات مرتبط جدید
- تفاوت رویکرد اسلام و نظریه پردازان پست مدرن به مفهوم حقیقت دینی
- نظام انسان شناسی در اندیشه آیت الله مصباح یزدی (ره)
- تحلیل تطبیقی تصرف عدوانی و خلع ید در چارچوب آیین دادرسی ایران
- پژوهشی تدبری در کاربرد اسم جلاله«الله » در قرآن کریم با رویکردی درونقرآنی
- زیست مادرانگی در کشاکش نقشهای چندگانه: بازخوانی نقش مادر شاغل در پرتو آموزههای رضوی و روانشناسی معاصر
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.