نقش پلیس در پیشگیری از خشونت های خانگی در سیاست کیفری ایران

خشونت ها و جرایم ارتکابی داخل خانواده ها، تاثیرات مخربی بر فرد و جامعه می گذارد و ارتکاب جرایم توسط بزه دیدگان را در آینده افزایش می دهد، لذا قانون گذاران کشورهای دنیا، بر آن شدند تا اقدامات پیشگیرانه ای را توسط نهادهای عدالت کیفری برای کاهش نرخ این گونه جرایم در جامعه اعمال نمایند. پلیس که یکی از نهادهای عدالت کیفری است که به دلیل امکان به کارگیری قانونی و مشروع زور و حضور مستمر در سطح جامعه می تواند نقش موثری در پیشگیری از جرایم داشته باشد. مقاله حاضر با هدف بررسی اقدامات پلیس در جهت پیشگیری انتظامی از خشونت خانگی در سیاست کیفری ایران انجام شده است روش: به منظور دستیابی به هدف مذکور، با روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع اسنادی و کتابخانه ای، به بررسی موضوع /پرداخته شده است. بررسی ها به این نتیجه منجر شد که نیروی انتظامی موظف است طبق بند ۸ ماده ۴ قانون نیروی انتظامی با خشونت مصوب سال ۱۳۶۹، ضمن در نظر گرفتن مقررات و مواد آیین دادرسی کیفری، با سرعت، دقت و قاطعیت در برخورد با خشونت خانگی، پیشگیری کیفری از جرایم ارتکابی داخل خانواده را به طور موثری به انجام رساند با ایجاد نظم و نظارت مستمر خود در جامعه، هزینه های ارتکاب این گونه جرایم خانگی را که همان احتمال دستگیری و برخورد شدید می باشد افزایش داده (پیشگیری وضعی) و نیز با آگاه سازی، آموزش و ایجاد تشکل های مردمی در رابطه با خشونت خانگی و تبیین شیوه رفتار افراد جامعه هنگام مواجهه با آن (پیشگیری اجتماعی) به صورت غیر کیفری از ارتکاب خشونت خانگی پیشگیری کرده و از این طریق نرخ ارتکاب جرایم خانگی را کاهش دهد

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، پلیس ، پیشگیری انتظامی ، پیشگیری وضعی ، پیشگیری اجتماعی