نقش آسیب های طلاق برنهاد خانواده، بعنوان محرکی در وقوع بزه کاری اطفال و نوجوانان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 71

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LAWJC02_099

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1401

چکیده مقاله:

خانواده کانون رشد و تعالی فرد،به سوی کمال انسانی و خودشکوفایی در جامعه است. در خانواده است که انسان هویت خود را پیدا می نماید ،وازطریق آن به جامعه واردمی شود و در پناه خانواده است که می تواند پایگاه و موقعیت خود را در جامعه تثبیت نماید.پس اهمیت واقتدارنهادخانواده،درشرع اسلام، دارای جایگاه والاست.امامتاسفانه همواره طلاق یکی از آسیبهای اجتماعی درجوامع امروزی، به شمار می رود .که نه تنها نهاد خانواده را متزلزل می کند ،بلکه روابط فردی، اجتماعی،پدرومادروبه تبع آنفرزندان طلاق (کودکان ونوجوانان )اقوام، فامیل،و اطرافیان طلاق،دچارمشکل می شوند.هدف نگارنده ازاین پزوهش، درمقام بیان این مسئله وطرح ضرورت پاسخ به آن،پررنگ جلوه دادن معضل آسیب طلاق. باتوجه به اهمیت موضوع، قصد یادآوری وتاکیدثانویه،وبیان نقش عرفی تکرارومکررات، درمقام بازدارندگی وفرهنگ سازی عمومی درجامعه هدف،یعنی کشورعزیزمان ایران است.ویادآوری این نکته مهم که اگر آسیب طلاق توسط والدین پیشگیری ومدیریت نشود.وفرزندان (خانواده )رابه حال خودشان رهانمایند.این آسیب درآینده برروی فرزندان تاثیرگذاروطلاق محرکی است،برای انحرافات وکجروی های اجتماعی وبه تبع، فرزندان طلاق وزن ومردراکه هیچگونه پشتوانه مادی وفردی،اقتصادی واجتماعی ندارنند.ناخواسته آن هارابسوی به بزه وبزه کاری وارتکاب جرم سوق داده می شودواگروالدین علم کافی ،درجهت پیشگیری ازآسیب ها نداشته باشندمتاسفانه می بایست منتظرافزایش جرایم توسط این گروه هدف باشیم که خودمبین افزایش جمعیت کیفری درجامعه است.معمولآدربین خانواده هایی که زوجین، باحقوق وتکالیف،یکدیگروفرزندان آشنایی دارند.وبه آن احترام می گذارنند. زندگی مشترک مفهوم،وتداوم پیدامی کندومشکلات واختلافات احتمالی درزندگی توسط زوجین ،قابل حل وفصل .وطلاق جایگاهی نداردواختلافات هوشمندانه توسط خانواده ها مدیریت می گردند.روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش تحلیلی -توصیفی با تمرکز بر مطالعات و اطلاعات و منابع کتابخانه ای است که به تفصیل در بخش منابع و ماخذ مورد اشاره قرارگرفته شده است

نویسندگان

حسین خدابنده

گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران