اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله برخودپنداره تحصیلی و روحیه ی علمی دانش آموزان مقطع ابتدایی

منظور از مهارت حل مسئله، یک فرآیند شناختی - رفتاری است که توسط خود فرد هدایت شده و با کمک ان، راه حل های موثر و سازگارانه ای برای مسائل زندگی می یابد. در واقع حل مسئله یک فرآیند آگاهانه، منطقی، نیازمند تلاش و هدفمند را شامل می شود. با تسلط بر این مهارت، در زندگی شخصی خود می توانید علل احتمالی یک مسئله را بیابید و برای حل آن موضوع، برنامه ای علمی را تهیه نمایید. این مهارت که در دسته مهارت های نرم در زندگی جای دارد، به توانایی ما برای حل مشکلات به صورت موثر و به موقع، کمک می کند. تحقیق دحاضر سعی دارد به بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر خودپنداره تحصیلی و روحیه ی علمی دانش آموزان بپردازد، پژوهش موردنظر از نوع تحقیقات آزمایشی (تجربی) است که در این تحقیق دو گروه آزمایش و کنترل در نظر گرفته شد جامعه آماری تحقیق مذکور کلیه ای دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده ۴۰ نفر انتخاب شد، که ۲۰ نفر به عنوان گروه کنترل و ۲۰ نفر به عنوان گروه آزمایش بصورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در تحقیق مورد نظر پرسشنامه استاندارد خودپنداره و راجرز و پرسشنامه استاندارد روحیه ی علمی می باشد که روایی و پایایی آن ها مورد تایید اساتید متخصص قرار گرفته است، ماحصل تحقیق نشان داد که آموزش مهارت های حل مسئله بر خود پنداره تحصیلی و روحیه ی علمی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد و میانگین نمرات دانش آموزان پیش آزمون بیشتر از میانگین نمرات دانش آموزان پس آزمون بوده است. بطور کلی می توان اشاره کرد که حل مسئله یک مهارت است، که به کمک آن یاد می گیریم، مسئله های زندگی را حل کنیم افرادی که در برخورد با مسئله های زندگی، می توانند راه حل مناسب برای مشکلات ارائه کنند، معمولا اعتماد به نقش بالاتر و استرس کمتری نسبت به بقیه افراد دارند و این امر در دانش آموزان موجب دستیابی به روحیه ی علمی و خودپنداره تحصیلی بالایی می شود.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، آموزش مهارت حل مسئله ، روحیه ی علمی