تاثیر ۸ هفته تمرینات دایره ای بر سطح سرمی عامل رشد عصبی (NGF) و عوامل آمادگی جسمانی زنان سالمند

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 111

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

UMAPHYSIO01_131

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1401

چکیده مقاله:

هدف: عوامل رشد سلولهای عصبی از قبیل عامل رشد عصبی (NGF) شکل پذیری و بقای نورون ها را در مغز موجب می شود. بقای نورونها میتواند عوارض سالمندی را به تاخیر بیندازد و همچنین بهبود عوامل آمادگی جسمانی میتواند خطر زمین خوردگی سالمندان و در نتیجه هزینه تحمیلی برای درمان را کاهش دهد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ۸ هفته تمرینات دایره ای بر سطوح NGF و عوامل آمادگی جسمانی زنان سالمند بود. روش پژوهش: این تحقیق از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که در آن ۲۳ زن سالمند ( سن ۶۴/۸۴ ± ۳/۲ سال، وزن ۷۲/۷۱ ± ۷/۴۵ کیلوگرم و قد ۱۵۷/۰۹ ± ۳/۶۱ سانتی متر) در دو گروه تمرین ۱۲) نفر) و کنترل ۱۱) نفر) شرکت و تمرینات دایره ای منتخب شامل ۱۲ حرکت مقاومتی و هوازی برای عضلات پایین تنه، بالا تنه و عضلات مرکزی بدن را سه جلسه در هفته با شدت ۴۰ تا ۶۰ درصد یک تکرار بیشینه به مدت یک ساعت در طی ۸ هفته انجام دادند. عوامل آمادگی جسمانی و خون گیری ۴۸ ساعت قبل و بعد از پروتکل (ناشتا) ارزیابی و جمع آوری شدند. عامل رشد عصبی به روش الایزا اندازه گیری شد. در تحلیل داده ها از آزمون شاپیروویلک برای طبیعی بودن توزیع داده ها و از آزمون آنوا ۲ ۲ و تی مستقل در سطح معنی داری p< ۰/۰۵ استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد در مقایسه بین گروهی هشت هفته تمرینات دایره ای باعث افزایش معنیدار سطوح NGF (p≥۰/۰۰۱) همچنین بهبود استقامت قلبی-عروقی (p=۰/۰۰۴) ، استقامت عضلانی (p≥۰/۰۰۱) ، تعادل (p=۰/۰۰۹) و کاهش ترکیب بدنی .(p=۰/۰۰۵) نتیجه گیری: تمرینات دایره ای منظم میتواند عوامل آمادگی جسمانی سالمندان را بهبود بخشد. همچنین باعث تاخیر عوارض عصبی سالمندی شود.

نویسندگان

جواد وکیلی

داشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوزی ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تبریز

وحید ساری صراف

داشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوزی ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تبریز

فاطمه بهارآور

کارشناسی ارشد فیزیولوزی ورزشی کاربردی، دانشگاه تبریز