سجاد جعفری اسدآبادی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه لرستان
حنانه حقی پور - کارشناس روانشناسی، دانشگاه پیام نور پلدختر
حسین مریدیان - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر ورزش صبحگاهی بر میزان مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام گرفته است. به این منظور ۵۵ دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر ۱۰-۱۶ ساله مشغول به تحصیل در پایه های مختلف مدارس استثنایی شهر خرم آباد انتخاب و با استفاده از پیش آزمون، پس آزمون، گروه کنترل، و گزینش تصادفی تاثیر برنامه ورزش صبحگاهی را بر میزان مهارتهای حرکتی این کودکان مورد سنجش قرار داده است. به منظور انجام پژوهش گروه نمونه را به شیوه تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پژوهش به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، مجموعه آزمون استاندارد رشد حرکتی لینکلن-اوزرتسکی است که به صورت کلی، توانایی های حرکتی کودکان را ارزیابی می کند. برای تحلیل داده ها از روش اندازه گیری مکرر و با بکارگیری نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان دادند که اجرای برنامه ورزش صبحگاهی به طور معناداری میزان مهارت های حرکتی درشت و ظریف آزمودنی ها را افزایش داده است و بعد از گذشت چهار هفته، یعنی در آزمون پیگیری نیز آشکار شد که نتایج به دست آمده پایدار مانده اند .(p<۰/۰۰۱) همچنین یافته ها نشان داد که ورزش صبحگاهی مهارتهای حرکتی کودکان کم توان ذهنی را بهبود می بخشد.

ورزش صبحگاهی، مهارت های حرکتی، دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر