بررسی هشت هفته تمرین پلایومتریک بر برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی پسران زیر ۲۲ سال

هدف پژوهش حاضر برر سی هشت هفته تمرین پلایومتریک بر برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی پسران زیر ۲۲ سال ا ست. بدین منظور ۳۰ نفر از پسران زیر ۲۲ سال از شهرستان کهگیلویه در سال ۱۴۰۰ به صورت هدفمند انتخاب و به دو گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزارهای مورداستفاده برای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه، دستگاه اندازهگیری قد و وزن بدن بود. برای بررسی اختلافات درون گروهی و برون گروهی از آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری استفاده شد و برای مقایسه هر گروه طی پیش آزمون و پس آزمون از آزمون تی زوجی و برای مقایسه گروه ها در پیش آزمون و پس آزمون به صورت جداگانه از آزمون واریانس یک سویه (One Way ANOVA) با آزمون تعقیبی توکی ا ستفاده شد. سطح معناداری در پژوهش حا ضر برابر p ۰/۰۵ می با شد. یافته های پژوه شی نشان دادکه تمرین پلایومتریک در افزایش قدرت عضلات تاثیر مثبت دا شته و موجب میگردد که پسران از نظر عضلات ر شد بهتری دا شته با شند، لذا ا ستفاده از تمرینات پلیومتریک میتواند در افزایش قدرت ورزشکاران و افزایش سرعت و انعطاف پذیری آنها موثر باشد. اگر هر ورزشکاری به طور منظم و مستمر تمرینات انعطافی را در برنامه تمرینی خود قرار دهد، سرعت بیشتری در حرکات پیدا نموده و هرگز دچار آسیب فیزیکی نخواهد شد.

کلیدواژه ها:

تمرینات پلایومتریک ، آمادگی جسمانی ، پسران ، ورزشکار