بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی((BMI با حداکثر اکسیژن مصرفی و دی اکسیدکربن تولیدی آستانه لاکتات در دانشجویان پسر غیرفعال

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 106

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

UMAPHYSIO01_019

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1401

چکیده مقاله:

هدف: امروزه، اضافه وزن و چاقی بیماری منحصر به فرد و یکی از تازه ترین مشکلات سلامتی در جوامع بشری است. در این میان فقر حرکتی که چاقی را در به دنبال دارد ممکن است در ناکارایی عملکرد تنفسی موثر باشد. هدف محقق بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) با حداکثر اکسیژن مصرفی و دی اکسید کربن تولیدی آستانه لاکتات در دانشجویان پسر غیرفعال میباشد.روششناسی: در این مطالعه ۲۸ نفر از مردان غیرفعال شرکت داشتند که بصورت در دسترس انتخاب شدند. اندازه گیری شاخصهای آنتروپومتریکی شاملBMI ، قد، وزن و سن بود. توده بدنی با استفاده از دستگاه بیوالکتریک ایمپدانس اندازه گیری شد. پروتکل تمرینی در این تحقیق پروتکل وابسته به فرد بوده است. برای اندازهگیری فاکتورهای تنفسی (اکسیژن مصرفی و دی اکسیدکربن تولیدی) از اسپیرومتری استفاده شد. برای بررسی ارتباط BMI با شاخصهای قلبی-تنفسی از آزمون اماری ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری کمتر از ۵درصد استفاده شد. همه تجزیه و تحلیلها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ صورت گرفت.نتایج: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان میدهد که بین متغیر توده بدن مردان غیرفعال، متعاقب یک جلسه فعالیت بدنی درمانده ساز با متغیرهای حجم اکسیژن مصرفی و دی اکسیدکربن تولیدی ارتباط معناداری وجود ندارد r=-۰/۵)، P=۰/۷؛ r=۰/۳۵، P=۰/۰۶ به ترتیب). نتیجه گیری: به نظر میرسد برای تعیین معیارهای دقیق جهت بررسی آمادگی قلبی –تنفسی با استفاده از پایشهای وضعیت انتروپومتریکی نیازمند مطالعات بیشتری هست.

نویسندگان

لیلا نوروزپور خوشدل

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

معرفت سیاه کوهیان

استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، اردبیل، ایران

سهیلا همتی شکراب

دکترای فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران