بررسی تاثیرات ورزش ایروبیک صبحگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه پنجم و ششم ابتدایی

ورزش هوازی می تواند از برنامه های لازم الاجرا باشد که هدف آن ارتقا سطح جسمانی – روانی دانش آموزان و افزایش شادابی و نشاط در مدارس کشور اجرا میگردد. هدف از این پژوهش رفع تناقضی افتهای پیشین و بررسی تاثیر ورزش ایروبیک صبحگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه پنجم و ششم ابتدایی است.روش تحقیق حاضرکاربردی و از نوع نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان مدارس ابتدایی پسرانه پایه پنجم وششم ابتدایی شهرستان نمین می باشد. بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان حجم نمونه۱۶۰نفر به دست آمد و از بین چهار مدرسه یک مدرسه به صورت تصادفی خوشه ای برای نمونه تحقیق انتخاب و از بین ۱۰۰دانش آموزان مدرسه ۴۰دانش آموز به صورت داوطلبانه برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای توصیف داده های و از روشهای آماری استنباطی یومن ویتنی برای بررسی اختلاف بین گروه های تجربی و شاهد و از پیش آزمونها و پس آ زمونها استفاده شد برای بررسی اختلاف میانگین بین گروهای تجربی و شاهد و از پیش آزمونها و پس آزمونها استفاده شد. برای تجزیهوتحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده گردید.یافته های پژوهش نشان میدهد که تاثیر انجام ورزش هوازی صبحگاهی بر دروس زبان فارسی، ریاضی ، کار و فناوری و علوم تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد.نتایج این تحقیق تاثیر مثبت فعالیت بدنی را بر پیشرفت تحصیلی به ویژه ورزش ایروبیک صبحگاهی در مدارس را نشان داد. لازم به توضیح می باشد که توجه بیشتر و حمایت از انجام ورزش هوازی صبحگاهی توسط مسوولین در مدارس، مهمترین دستاورد این پژوهش است. لذا می توان از تاثیرات مثبت ورزش در آموزش و یادگیری بهتر دانش آموزان و به عنوان یک ابزار کارآمد استفاده کرد. البته این مهم با همکاری خانواده ها، معلمان، مدیران و نیز خود دانش آموزان محقق می شود.

کلیدواژه ها:

ورزش ایروبیک ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ، شهرستان نمین