بررسی رابطه بین طرحواره محرومیت هیجانی و مکانیسم های دفاعی با سبک های ابراز و مهار خشم در نوجوانان در دوران کرونا

از این پژوهش تعیین رابطه بین طرحواره محرومیت هیجانی و مکانیسم های دفاعی با سبک های ابراز و مهار خشم در نوجوانان شهر قزوین در دوران کرونا بود.پژوهش حاضر به لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه این مطالعه شامل تمامی نوجوانان ۱۵ تا ۲۲ ساله شهر قزوین (حدودا ۶۰۰۷ نفر) که نمونه ی آماری براساس فرمول کوکران ۳۶۰ نفر محاسبه گردید و بر این اساس حجم نمونه شامل ۳۶۰ نفر از نوجوانان ۱۵ تا ۲۲ ساله و به روش نمونه گیری بصورت در دسترس بود. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه طرح واره یانگ( ۱۹۹۹)، پرسشنامه مکانیسم های دفاعی اندروز و همکارانش ( ۱۹۹۳ ) و پرسشنامه خشم اسپیلبرگر ( ۲۰۰۳ ) در سطح آماری از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد .نتایج نشان داد بین طرحواره محرومیت هیجانی با سبک های ابراز و مهار خشم و ابعاد آن رابطه مثبت معناداری وجود دارد (p<۰/۰۱). همچنین بین مکانیسم های دفاعی با سبک های ابراز و مهار خشم و ابعاد آن رابطه منفی معناداری وجود دارد (p<۰/۰۱). طرحواره محرومیت هیجانی پیش بینی کننده ی قوی تری برای سبک های ابراز و مهار خشم است. بدین معنی که مکانیسم های دفاعی و طرحواره محرومیت هیجانی با سبک های ابراز و مهار خشم رابطه چندگانه وجود داشته و این متغیرها سبک های ابراز و مهار خشم در نوجوانان ۱۵ تا ۲۲ ساله شهر قزوین در دوران کرونا را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

طرحواره محرومیت هیجانی ، مکانیسم های دفاعی ، سبک های ابراز و مهار خشم