معین بیکانی - Sea-Based Energy Research Group, Babol Noshirvani University of Technology
روزبه شفقت - Babol Noshirvani University of Technology
عبدالرضا یوسفی - Sea-Based Energy Research Group, Babol Noshirvani University of Technology
مهدی یوسفی فرد - Sea-Based Energy Research Group, Babol Noshirvani University of Technology

در این مقاله اثر مقیاس بندی بر دقت نتایج تجربی حاصل از تونل آب بررسی شده است. آزمون های تجربی برای سه پروانه ی نیمه مغروق با هندسه ی مشابه و قطر های ۱۲۵/۰ ۱۳۲/۰ و ۱۴۰/۰ متر تعریف شدند. ضرایب تراست در نسبت های مغروقیت مختلف با یکدیگر مطابقت داشته، ضریب گشتاور پروانه با قطر ۱۴۰/۰ با دو پروانه ۱۲۵/۰ و ۱۳۲/۰ مطابقت مناسبی ندارد. با افزایش نسبت مغروقیت، نسبت انسداد افزایش یافته، گشتاور پروانه با قطر ۱۴۰/۰ نسبت به دو پروانه دیگر کاهش می یابد. افزایش نسبت مغروقیت سبب افزایش گشتاور و تراست در هر سه پروانه می شود؛ ولی با توجه به تاثیر نسبت انسداد، افزایش گشتاور در نسبت های مغروقیت ۴۰/۰ تا۷۰/۰ نسبت به دو پروانه ی دیگر کمتر است. همچنین با افزایش نسبت مغروقیت، بازدهی کاهش می یابد و بیشترین بازدهی برای هر سه پروانه در نسبت مغروقیت ۴۰/۰ به دست آمده است. با افزایش نسبت مغروقیت در هر سه پروانه، ضریب پیشروی بحرانی کاهش یافته است.

Surface piercing propeller, Experimental study, Scale effect, Wall effect, Immersion ratio, پروانه نیمه مغروق, مطالعه آزمایشگاهی, تاثیر مقیاس, اثر دیواره, نسبت مغروقیت