بررسی رابطه بین هوش عاطفی و سلامت روانی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر کلاس ششم ابتدایی مدارس شهر بابلسر

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین هوش عاطفی و سلامت روانی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر کلاس ششم مقطع ابتدایی مدارس شهر بابلسر بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر پایه ششم مدارس ابتدایی (دولتی و غیر دولتی) در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد ۸۴۳ نفر بود. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل ۲۶۵ نفر (۱۹۸ نفر از مدارس دولتی و ۶۷ نفر از مدارس غیر دولتی) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه هوش عاطفی سیبریا شیرینگ (۱۹۹۶)، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش توصیفی از (فراوانی و درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آزمون همبستگی پیرسون) و در بخش آمار استنباطی از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان به وسیله نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین هوش عاطفی و سه مولفه ی آن (خودآگاهی، خود-تنظیمی و همدلی) و سازگاری اجتماعی و رابطه معکوس و معناداری بین سلامت روانی و سه مولفه ی آن (علائم جسمانی، علائم اضطرابی و اختلال خواب و اختلال در کارکرد اجتماعی) با سازگاری اجتماعی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، سلامت روانی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان پسر ، پایه ششم