ارزیابی تحمل برخی از ارقام انگور نسبت به تنش خشکی با استفاده از مطالعات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی
عنوان مقاله: ارزیابی تحمل برخی از ارقام انگور نسبت به تنش خشکی با استفاده از مطالعات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-36-2_004
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-36-2_004
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیما سروری - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، گروه باغبانی، خراسان شمالی، ایران
احمد اصغرزاده - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیروان، گروه باغبانی، خراسان شمالی، ایران
علی مرجانی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، گروه زراعت ، خراسان شمالی، ایران
ملیحه صمدی کاظمی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، گروه شیمی، خراسان شمالی، ایران
خلاصه مقاله:
شیما سروری - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، گروه باغبانی، خراسان شمالی، ایران
احمد اصغرزاده - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیروان، گروه باغبانی، خراسان شمالی، ایران
علی مرجانی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، گروه زراعت ، خراسان شمالی، ایران
ملیحه صمدی کاظمی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، گروه شیمی، خراسان شمالی، ایران
تنش خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای غیر زیستی محدود کننده رشد و نمو و تولید محصول در گیاهان باغی است. به منظور بررسی اثر قطع آبیاری بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ارقام مختلف انگور، آزمایشی دو ساله طی سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی و در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد اجرا شد. فاکتور اول شامل تیمار آبیاری در دو سطح (ظرفیت مزرعهای و تنش خشکی ۱۵ روزه) و فاکتور دوم شامل ۱۸ رقم انگور (’کلاهداری‘،’کج انگور‘،’ فخری ‘،’ سفید بریان ‘،’دیوانه‘، ’صاحبی‘، ’لعل‘،’سیاه شیره‘،’شیرگی‘،’گرمه‘،’خلیلی‘،’کجانگور سنجری‘،’کشمشی‘،’قرهقات‘،’مسکه‘،’عسگری‘’ فلیم سیدلس ‘و ’بیدانه سفید‘) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث افزایش معنی دار مقدار نشت الکترولیت (۲۹/۶۲)، فعالیت آنزیمهای پراکسیداز (۰۵۶/۰کاتال در میلیلیتر) و کاتالاز (۹۲/۰کاتال در میلی لیتر) و کاهش غلظت محتوای نسبی آب برگ (۹۵/۶۱ درصد)، میزان نسبی کلروفیل (۸۵/۱۶)، کلروفیل a (۴۵/۳ میلی گرم بر گرم وزن تر برگ)، کلروفیل b (۱۲/۱ میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) و کارتنوئید (۸۴/۲ میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) گردید. ارقام مورد مطالعه بر اساس صفات مورد بررسی به سه گروه متحمل (بیدانه سفید، گرمه، مسکه، فلیم سیدلس، فخری، خلیلی و دیوانه)، نیمه مقاوم (کلاهداری، سفید بریان، صاحبی، لعل، شیرگی، کج انگور سنجری و عسگری) و حساس به خشکی (سیاه، قره قات، کج انگور و کشمشی) تقسیمبندی شدند. رقم بیدانه سفید در بین ارقام مورد مطالعه، با داشتن بالاترین میزان محتوای نسبی آب برگ (۸۱/۷۷ درصد)، میزان نسبی کلروفیل (۶۲/۲۸)، کارتنوئید (۸۱/۴ میلی گرم برگرم وزن تر برگ) و کمترین میزان نشت الکترولیت (۵/۳۱)، و رقم گرمه با بالاترین میزان کلروفیل a (۶۴/۶ میلی گرم بر گرم وزن تر برگ)، کلروفیل b (۱۲/۲ میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) و آنزیمهای پراکسیداز (۰۶۱۸/۰ کاتال در میلیلیتر) و کاتالاز ( ۹۵۹/۰کاتال در میلیلیتر) جزء متحملترین ارقام بودند. با توجه به نتایج این مطالعه بهنظر میرسد که رقم بیدانه سفید مقاومت بیشتری نسبت به تنش خشکی دارد.
کلمات کلیدی: آنزیم های آنتی اکسیدان, انگور, تنش خشکی, کلروفیل, نشت الکترولیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1508848/