رژیم حقوقی قراردادهای رایانش ابری
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: فصلنامه تحقیقات حقوقی، دوره: 25، شماره: 98
- کد COI اختصاصی: JR_LAWRS-25-98_009
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 299
نویسندگان
دانشیار، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی (نویسنده مسئول)
کارشناسی ارشد حقوق مالیکت فکری، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
رایانش ابری مدلی برای ارائه خدمات در فناوری اطلاعات است که امکان ذخیره سازی یا پردازش اطلاعات در بستر اینترنت یا شبکه های خصوصی را فراهم می کند. قراردادهایی که میان ارائه دهندگان و کاربران خدمات رایانش ابری منعقد می شوند، عمدتا از نوع قراردادهای استاندارد یا الحاقی هستند که کاربر با کلیک روی گزینه «موافقم» در وب سایت ارائه دهنده، آن را قبول می کند. لیکن در مواردی که شرکت ها و سازمان های بزرگ طرف قرارداد هستند، مفاد قرارداد مورد مذاکره قرار می گیرد. در این مقاله، برای ترسیم رژیم حقوقی این قراردادها، بیش از ۳۰ قرارداد خارجی و ۱۴ قرارداد ایرانی مورد بررسی قرارگرفته و شروط متداول در قراردادهای استاندارد رایانش ابری بر اساس موضوع به سه دسته شروط مربوط به داده ها، شروط مربوط به مسئولیت و سایر شروط تقسیم بندی شده اند. سپس اعتبار آنها در نظام حقوقی ایران و در مواردی در اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا تبیین شده است. مطالعه نشان می دهد که قالب این قراردادها در نظام های حقوقی مختلف نسبتا یکسان بوده، ولی مبانی توجیهی متفاوتی نسبت به توصیف و اعتبار قراردادهای رایانش وجود دارد. قراردادهای متداول در ایران نیز شباهت های زیادی با قراردادهای خارجی دارند و این نوع قراردادها را می توان در زمره قراردادهای آزاد قلمداد کرد.کلیدواژه ها
فناوری اطلاعات, رایانش ابری, هوش مصنوعی, کاربر, اینترنتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.