شهاب مرادی کلارده
وحید حسینی - Faculty of Mechanical and Mechatronics Engineering
مهدی حیدری - Faculty of Mechanical and Mechatronics Engineering
هادی پروز - Faculty of Mechanical and Mechatronics Engineering

امروزه خودروها به عنوان وسایل نقلیه پرکاربرد در زندگی روزمره مردم نقش اساسی ایفا می­کنند. بنابراین تضمین عملکرد ایمن قطعات خودرو که با اتصالات مختلف به یکدیگر وصل شده­اند و متاثر از تنش­های نوسانی زیادی می­باشند بسیار دارای اهمیت است. بنابراین بررسی استحکام خستگی قطعات و اتصالات مختلف خودرو یکی از الزامات تضمین کیفیت و ایمنی خودرو می­باشد. از این رو، در پژوهش حاضر استحکام اتصال انطابقی بوش با طبق مثلثی که سیستم تعلیق را به شاسی خودرو اتصال می­دهد با استفاده از آزمون خستگی پلکانی و شبیه­سازی المان محدود مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا فیکسچر متناسب با ابعاد قطعه و دستگاه آزمون خستگی طراحی و ساخته شد. همچنین شبیه­سازی المان محدود اتصال بوش و طبق مثلثی با درنظرگرفتن مقادیر انطباق­های متفاوت انجام شد و بر اساس معیارهای گربر و گودمن بررسی شد. سپس جهت صحه­گذاری نتایج شبیه­سازی، آزمون­های خستگی به روش پلکانی انجام شد. نتایج تجربی نشان داد که حد دوام برای قطعات با مقادیر تداخل ۰.۲۲، ۰.۱۵ و ۰.۳۰ میلی­متر به ترتیب معادل ۱.۴۱، ۱.۱۷ و ۱.۱۷ برابر نیروی اعمالی در خودرو است. همچنین میانگین ضریب ایمنی گربر که از نتایج شبیه­سازی المان محدود محاسبه شد به ترتیب معادل ۱.۱۶، ۱.۱۲ و ۱.۰۷ می­باشد. با توجه به نتایج معیارهای گودمن و گربر بیشترین ضریب اطمینان برای اتصال با تداخل ۰.۲۲ میلی­متر تخمین زده شد که با نتایج آزمون تجربی نیز منطبق بود. بنابراین می­توان بیان کرد که با تغییرات ناچیز در مقدار اندازه لقی قطعات در اتصالات، حد دوام خستگی قطعات می­تواند به صورت موثری بهبود یابد که با نتایج مراجع نیز کاملا مطابقت دارد. 

Crack Propagation, Fatigue Test, Finite Element, Interference Fit, آزمون خستگی, اتصال انطباقی, رشد ترک, شبیه سازی المان محدود