آب و معماری در توسعه پایدار

درعصری که بحران انرژی باشتابی که دارد منابع موجود در جهان بویژه انرژی فسیلی را نابود خواهد کرد.برای تداوم زندگی به منابع تجدید پذیر و سالم مانند آب نیاز جدی است.پیشینه آب نشان می دهد بشرجهت کشاورزی حول آبهای جاری مترکز شد و گاه معابدی را درکنار آن شکل داد.درک توان آب و نیاز به توسعه اقتصادی باعث اختراع چرخابها شد و بدنبال آن معماری آسیابها و صنعت مربوط بصورت فراگیر شکل گرفت.کمبود آب یا نیاز به انتقال آن موجب ایجاد سد و کانالهای آبیاری بود و نیاز به آب درون زمین معماری قنات را شکل داد . انسان برای تعدیل دما آب را بدون معماری کشاند. بشر در دوران مدرنیسم از تولید ابزار مدرن برای برداشت بیشتر از طبیعت و مصرف آن مسابقه دارد و آلودگی محیط زیست به یک معضل جهانی تبدیل شده است.استفاده از توان منابعی مانند آب یک امر حیاتی است. برای نیل به آن دو مسئله پیش روست که هدف این مقاله می باشد.شناخت پیشینه و توان بالقوه آب در معماری، دوم هشداری بر انزوای آن از معماری مدرن که بس خطرناک است.مطالعه دقیق آب و معماری در نجات و توسعه تمدن بشری سهم بسزائی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

آب ، توسعه پایدار ، معماری ، معماری پایدار ، تنظیم شرایط