قاسم آذریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت و انستیتو ت
حسینعلی نوروزی - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط ، دانشگاه علوم پزشکی همدان
جواد جعفری محب - کارشناس بهداشت محیط ، دانشگاه علوم پزشکی همدان

اقدامات مهندسی در مورد تاسیسات دفن مواد زائد از سال 1970 با معرفی خاک رس به عنوان بستر و پوشش محل های مذکور آغاز گردید . این تاسیسات شامل محل های دفن مواد زائد جامد و خطرناک ، محل های نگهداشت مایعات زائد و مدفن مواد زائد معدنی می باشد. در اینجا تکنینک های بستر سازی و پوشش تاثیر می گذارند و به متدهایی اشاره میشود که طراحی بستر و پوشش محل های مذکور را جهت رسیدن به معیارهای ساخت برآورده می سازد . بحث بسترها شامل لایه های خاک رس فشرده شده ، لایه های خاک رس ژئو سنتیک ، لابه های ژئو ممبرن و لایه های مرکب می باشد و مسائلی از قبیل سازگاری شیمیائی ، مقایس های آزمایشگاهی و صجرائی ، مسائل پایداری و اختصاصات مقتضی دیگر مورد بحث قرار می گیرد، همچنین بطور مختصر یک روش جهت طراحی بر اساس عملکرد بسترها ارائه شده است. در بحث پوشش ها ابتدا بر فاکتورهای محیطی که بر عملکرد هیدرولوژیکی بسترها تاثیر می گذارد اشاره شده است که بر اساس داده ها ی ازمایشگاهی و عملکرد صحرائی پوشش ها می باشد . پوشش ها به عنوان یک سد خاکی با هدایت هیدرولیکی پائین 0 خاک رس فشرده شده یا Gcls ) یک مانع مهم در برابر جریان می باشند که به عملکرد ضعف آنها به خاطر اثرات خشک شدن و یخ بستن و ایجاد هدایت هیدرولیکی بالا اشاره شده است . پوشش لایه های مرکب و آلترنا تیو پوشش های خاکی که بر اساس اصول تعادل و موازنه آب طراحی شده اند در طولانی مدت عملکرد بهتری را نشان داده اند.

تاسیسات دفن مواد زائد ، بسترها و پوشش ها، معیارها و فاکتورها