بررسی میزان رضایت دانشجویان دانشگاه خوارزمی از آموزش الکترونیک بر اساس کیفیت اجزای این سیستم با لحاظ نقش واسطه پذیرش یادگیری الکترونیک

ورود به عصر اطلاعات و پیدایش، رشد و توسعه فناوری هایی مانند اینترنت، نهاد آموزش را دستخوش تغییرات فراوانی نمود و در این میان، آموزش الکترونیکی توانست با بهره گیری از این فرصت به عنوان یک پارادایم جدید ظهور کند، به طوری که بسیاری از موسسات و مراکز آموزشی، به سرعت، خواهان استفاه از آن شدند. مطالعه حاضر یک پژوهش کاربردی است که به بررسی میزان رضایت دانشجویان دانشگاه خوارزمی از آموزش الکترونیک بر اساس کیفیت اجزای این سیستم با لحاظ نقش واسطه پذیرش یادگیری الکترونیک می پردازند. این مطالعه از منظر روش و بازه زمانی گردآوری داده ها یک پژوهش توصیفی از نوع پیمایش مقطعی می باشد. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه خوارزمی به تعداد ۲۰۰۰ نفر است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۲۲ نفر برآورد گردید. برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده شد. برای گردآوری داده های اولیه از ابزار پرسشنامه کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات، کیفیت خدمات الکترونیک، پذیرش یادگیری الکترونیک، رضایت الکترونیک استفاده شد. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی محتوایی، روایی مدل بیرونی، روایی همگرا و واگرا بررسی گردید و پایایی نیز با محاسبه آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج نشان داد پذیرش یادگیری الکترونیک تاثیر کیفیت اجزای سیستم آموزش الکترونیک بر رضایت دانشجویان دانشگاه خوارزمی از آموزش الکترونیک را میانجی گری می کند. کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات، کیفیت خدمات بر پذیرش یادگیری الکترونیک دانشجویان دانشگاه خوارزمی تاثیر معناداری دارد. پذیرش یادگیری الکترونیک بر رضایت دانشجویان دانشگاه خوارزمی از آموزش الکترونیک تاثیر معناداری دارد. براین اساس به مدیران دانشگاه خوارزمی پیشنهاد می شود از طریق افزایش کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات و کیفیت خدمات الکترونیک، میزان رضایت دانشجویان دانشگاه خوارزمی از آموزش الکترونیک را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

رضایت دانشجویان ، آموزش الکترونیک ، کیفیت اجزای سیستم ، پذیرش یادگیری الکترونیک