احمد پاک نظر

این پژوهش با هدف مقایسه انگیزش پیشرفت، رشد اخلاقی و مسئولیت پذیری دانش آموزان دارای مربی پرورشی و فاقد مربی پرورشی مدارس دوره اول متوسطه شهر بوکان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام شد. این پژوهش از نظر هدف توصیفی از نوع علی- مقایسه ای می باشد، جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر بوکان به تعداد ۱۵۰۰ نفر می باشد، نمونه آماری با توجه به جدول مورگان ۳۰۶ نفر بود که به روش خوشه ای در دو گروه دارای مربی پرورشی و فاقد مربی پرورشی به تعداد ۱۵۳ نفر از هر گروه انتخاب شدند. داده های لازم با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با الهام از پرسشنامه های انگیزه پیشرفت هرمنس.، رشد اخلاقی دکتر لطف آبادی و مسئولیت پذیری آقایی(۱۳۹۴) جمع آوری و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با روش T دو گروه مستقل و با استفاده از نرم افزار spss تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین متغیر های مسئولیت پذیری و رشد اخلاقی در سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ دربین دانش آموزان دارای مربی و فاقد مربی پرورشی تفاوت معنی داری وجود دارد ولی این تفاوت زیاد نیست و در متغیر انگیزش پیشرفت هیچ تفاوت معنی داری وجود ندارد.

انگیزش پیشرفت، رشد اخلاقی، مسئولیت پذیری، مربی پرورشی