ایرج بیات - عضو هیئت علمی بازنشسته سازمان انرژی اتمی ایران و عضو هیئت علمی دانشکد
سیدحسین امیدیانی - عضو پیوسته انجمن فیزیک و انجمن انرژی خورشیدی ایران

بررسی رفتار پلوتونیوم د رمحیط زیست و اندازه گیر آکتیویته آن در رسوبات دریا به یک روش سریع و حساس آنالیز که به وسیله آن بتوان در مورد اندازه گیری کلیه نمونه های آکتیو در محیط زیست استفاده کرد ضروری است. روش هایی که تا کنون از نظر کاربری مورد استفاده قرار گرفته است ، فقط برخی روش ها برای حد شناسایی پلوتونیوم در نمونه های زیست محیطی قابل استفاده است. چه روش های ارائه شده به زمان نیاز داشته و برای کلیه نمونه های زیست محیطی مناسب نمی باشد روش جوشان با تیزاب سلطانی برای پلوتونیوم در نمونه های رسوبی sediment با خواص تبادل یونی روش مناسبی است . چه با این روش می توان آکتیویته پلوتونیوم را به طور دقیق تعیین کرده ، جهت انجام ایتن فرایند نمونه رسوب را که در کوره الکتریکی کاملا سرخ شده است . به وسیله اسیدنیتریک و HF حل می کنیم پس ار اضافه کردن H3BO3 500 میلی لیتر از محلول نمونه به وسیله تری اکتیل فسفین اکسید در سیکلو هگزان پلوتونیوم را از فاز آبی از نظر کمی استخراج و جداسازی می کنیم . از استخراج برگشت توسط اسید آسکوربیک و HCL استفاده کرده و برای آماده سازی نمونه جهت طیف سنجی آلفا از فرایند ترسیب الکتریکی با استفاده از آمونیوم اگزالات NH4) C2O4) که راندمان خوبی را ازنظر الکترولیز از خود نشان می دهد استفاده می شود . راندمان فرایند جداسازی از نظر شیمیایی ما بین 70 تا 80 درصد است. حد شناسایی با این روش طبق آزمایش های انجام شده ، برای نمونه های زیست محیطی 0/1 فانتوکوری (0/1fci) برای هر گرم میباشد. در این مقاله آژمایش هایی بر روی رسوبات ساحل دریای خزر (منطقه محمودآباد) انجام و نتایج آنالیز با استفاده از استاندارد آژانس بین المللی انرژی اتمی ثابت شده است و نشان می دهد که اکتیویته پلوتونیوم 238پلوتونیوم 139-240 در حد مجاز می باشد.

پلوتونیوم ، رادیو اکتیویته ، طیف سنجی آلفا ، محیط زیست ، رسوبات