مروری بر آزمایش های تجربی ضریب انتقال حرارت جابجایی اجباری نانوسیال هیبریدی درون لوله

یکی از مهمترین پارامترها برعملکرد یک سیال در تجهیزات مربوط به انتقال حرارت ضریب انتقال حرارت می باشد. با توجه به بالاتر بودن ضریب انتقال حرارت رسانشی فلزات نسبت به مایعات میتوان با استفاده ازذرات جامد فلزات میزان انتقال حرارت رسانشی را افزایش داد ولی با به وجود آمد مشکلاتی نظیر گرفتگی مسیرها سایش و رسوبگذاری نانوسیالات مورد توجه بیشتری قرار گرفتند. نانوسیالات در صورتیکه به طورصحیح ودر شرایط مناسب از آن استفاده شود می تواند باعث افزایش ۵۰ تا ۶۰ درصدی ضریب انتقال حرارت جابجایی و در مواردی تا دو برابر این مقدار در ضریب انتقال حرارت هدایتی اثر بگذارد. در این مقاله بهبررسی آزمایش های تجربی ضریب انتقال حرارت نانوسیال هیبریدی درون لوله پرداخته می شود، به این صورت که با ترکیب نانوذرات باهم و اضافه کردن آنها به سیال پایه راندمان انتقال حرارت را در سیستم افزایش می یابد. از این رو عدد ناسلت و افت فشار را اندازه گیری می شود. نتایج بدست آمده در مطالعه موردی مقالات، نمایانگر افزایش عدد ناسلت در اثر استفاده از نانوسیال هیبریدی نسبت به سیال پایه است.

کلیدواژه ها:

نانوسیالات هیبریدی ، ضریب انتقال حرارت ، عدد ناسلت ، جریان درون لوله