توجه به الگوهای معماری در جهت توسعه گردشگری روستایی (نمونه موردی: معرفی خانه کهن در روستای نگارمن شاهرود)

گردشگری روستایی از عوامل مهم توسعه پایدار محسوب میشود. روستای نگارمن از روستاهای خوشمنظر شهرستان شاهرود در استان سمنان است؛ طبیعت زیبا و ساختار پلکانی ساختمانهای روستا که با هندسه زمین آمیخته شده است، از جذابیتهای روستای "نگارمن" است. این مقاله (برای اولین بار) به معرفی خانهای کهن، با معماری اصیل ایرانی، می پردازد؛ با توجه به اینکه اصول‎ ‎معنوی‎ ‎حاکم‎ ‎بر‎ ‎معماری‎ ‎سنتی‎ ‎ایران،‎ ‎ریشه های‎ ‎عمیقی در‎ ‎فرهنگ‎ ‎و‎ ‎اندیشه های‎ ‎این‎ ‎مرزوبوم‎ ‎دارند، لذا عناصر سنتی معماری در روستا، از پتانسیلهای مهم جذب گردشگر میباشد. در این پژوهش، به روش کتابخانهای به مطالعه مبانی نظری مرتبط با موضوع گردشگری و روستا پرداخته شد و مدارک، مستندات و نقشههای خانه کهن به روش میدانی تهیه و ترسیم شد. یافتهها نشان داد: ‎اصول‎ ‎پنج‎گانه ‎استاد پیرنیا در فضاهای خانه کهن، با نگاهی اندیشمندانه در نظر گرفته شده است. تناسبات فضایی و وجود مفصلهای معماری نظیر ایوان، تراس و حیاط از مهم ترین ویژگیهای این خانه باارزش است. حفظ و احیاء خانه کهن، همچنین استفاده از فضا شناسی پژوهش در جهت ایجاد اقامتگاه بومگردی از پیشنهاد های پژوهش است.

کلیدواژه ها:

روستای نگارمن ، شاهرود ، گردشگری روستایی