ارتباط فیلتر های فضای مجازی با اختلال بدریخت انگاری و اضطراب اجتماعی

زمینه و هدف: امروزه با آسان شدن دسترسی به ابزارهای دیجیتال، انسان ها می توانند شبکه ارتباطی خود را گسترش دهند. پژوهش حاضر از این جهت ضرورت دارد که با مطالعه رابطه بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و ترس از تصویر بدن آیا می توانیم راهکارهای برای پیشگیری از عوارض آن پیدا کرد؟مواد و روش ها: پژوهش حاضر از روش پژوهشی علی-مقایسه ای (پس رویدادی) استفاده شد. جامعه آماری، کلیه دانشجویان دختر دانشگاه یادگار امام بودند. حجم نمونه ۱۰۰ نفر که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون آماری آنوا یک طرفه استفاده شد. پرسشنامه هراس اجتماعی کانور به همراه پرسشنامه ترس از تصویر بدن لیتلتون بین آن ها توزیع و به طور تصادفی دریک گروه آزمایش قرار گرفتند. متغیر مستقل در این آزمایش، فیلتر های شبکه های اجتماعی و اختلال بدریخت انگاری و اضطراب اجتماعی متغیر وابسته بود. در انجام پژوهش، جنسیت به عنوان متغیر تعدیلی در طرح پژوهشی وارد شده و آزمودنی های دختر در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل داده ها از طریق روش آمار توصیفی و استنباطی بدست آمده است با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) بدست آمد. بررسی فراوانی و درصد فراوانی و فراوانی تجمعی آزمودنی ها و بررسی تعداد، میانگین، انحراف استاندارد، مد، دامنه تغییرات ، کمترین و بیشترین داده ها در استفاده از فیلترهای مجازی و میزان به کارگیری از فیلترهای فضای مجازی پرداخته شده است.نتیجه گیری: در این پژوهش رابطه استفاده از فیلترهای فضای مجازی با اختلال بدریخت انگاری بدن و اضطراب اجتماعی اثرگذاری دارد، نتایج حاصل نشان می دهد کاربران برای جلوگیری از بد ریخت انگاری ، خجالت و نگرانی خود از فیلتر های شبکه های فضای مجازی استفاده می کنند.

کلیدواژه ها:

بدریخت انگاری ، فیلتر های اینستاگرام ، اضطراب اجتماعی