کرامت انسان در نهج البلاغه

انسان این اشرف مخلوقات، ویژگی هایی دارد که موجب تمایز وی از سایر موجودات خلقت می گردد. کرامت ذاتی انسان، هدیه ای است از سوی پروردگار که خاص جنس، سن، قومیت، نژاد، دین ، مذهب و فرهنگ خاصی نبوده و به صورت برخورداری انسان از قدرت تفکر و تعقل، انتخاب و اختیار نمود یافته است. نمونه هایی از این موهبت الهی در قرآن کریم، نهج البلاغه و سخنان معصومین علیهم السلام به وفور مشاهده می گردد که در این منابع عظیم معرفت، علاوه بر ذکر کرامت ذاتی انسان، مسیرهای تجلی کرامت و تکامل آن نیز بیان شده است. آشنایی با کرامت انسانی نتایج مهمی چون خودشناسی، خداشناسی، کشف استعدادها، آشنایی با حقوق خود و دیگران، شناخت هدف اصلی آفرینش و در نهایت شناخت موانع رشد انسانی و تلاش در جهت رفع آن ها و نیل به کمال انسانی را در بر خواهد داشت. در خلال این پژوهش و در این اقیانوس بیکران معارف سخنان امیر المومنین علی (ع) در نهج البلاغه، به دنبال دست یافتن به گنجینه ای از جلوه کرامت انسان در سیره و سخنان ایشان هستیم.

کلیدواژه ها:

قدرت اختیار ، کرامت انسان ، کمال جویی ، نهج البلاغه