تحلیل آثار نگارگری حسین بهزاد بر اساس قوانین گشتالت

مکتب روانشناسی گشتالت که از علوم شناختی سرچشمه می گیرد در اوایل سده ی بیستم شکل گرفت. گشتالت از اصول ادراک بصری برخوردار است و یکی از راه های ادراک بهتر هنر محسوب می شود. نگارگری از گذشته تاکنون همواره مورد توجه علاقمندان به هنر بوده و به دلیل ارتباطی با ادبیات و عناصر بصری زیاد، این امکان را فراهم می کند تا برای درک بهتر آن از اصول گشتالت بهره برد. در این پژوهش آثار حسین بهزاد، براساس ۴ اصل ازنظریه گشتالت مورد بررسی قرار گرفته است با این پرسش که سازماندهی پیکره های نگارگری حسین بهزاد بر اساس نظریه ی گشتالت دارای چه ویژگی های به لحاظ بصری است. هدف ما در این پژوهش، برقراری جنبه ای کاربردی میان نظریه گشتالت و هنر،به خصوص درزمینه نگارگری می باشد. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی انجام شده و اطلاعات آن به شیوه کتابخانه ای و میدانی جمع آوری گردیده است. - ۵ عدد نگاره از آثار حسین بهزاد گزینش و پیکره های انسانی آن بر اساس نظریه گشتالت، مورد مطالعه قرار گرفته است.نتیجه ی این پژوهش نشان می دهد نحوه سازمان دهی فرم ها و پیکرها درآثار حسین بهزاد، مطابق با چهار مورد از اصول گشتالت شامل قانون مشابهت، قانون مجاورت، قانون تداوم، وقانون یکپارچگی، قابل مطالعه و ارزیابی است و استفاده از هرکدام ازاین اصول،موجب شکل گیری ادراک بصری می شود.

کلیدواژه ها:

هنر ، حسین بهزاد ، گشتالت ، نگارگری