مهدی فتوحی - گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشگاه ازاد اسلامی، واحد مرودشت، مرودشت، ایران

دراین تحقیق اثرات سو حشره کش استامی پراید(موسیپلان)، دیفلوبنزورون(دیمیلین)، ایندوکساکارب(آوانت) روی میزان مرگ و میر این حشره مفید مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق در آزمایشگاه حشره شناسی دانشگاه اراک و همچنین مقداری از روند پرورش نیز در ایستگاه کشاورزی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی استان مرکزی انجام شد زنبورهای فوق در مرکز تحقیقات شهرستان آمل توسط آقای مهندس دادپور شناسایی و تکثیر و به استان مرکزی همراه با میزبان واسط زنبور یعنی پروانه سیتوتروگا جهت پرورش انبوه منتقل شدند. برای انجام آزمایش زیست سنجی پنج غلظت از حشره کش های مذکور با توجه به دز مصرفی رایج در مزارع، تهیه شد. در تیمار شاهد از آب مقطر استفاده شد. تخم های تیمار شده در انکوباتور با دمای ۲۵±۱°c و رطوبت نسبی ۵±۷۰ درصد و دوره نوری ۱۴ ساعت روشنایی و ۱۰ ساعت تاریکی نگه داری شدند. تخم های تیمار شده تا مرحله خروج حشره کامل پارازیتوئید از تخم میزبان مورد بازدید قرار گرفتند و میزان مرگ و میر تخم ها و حشره بالغ پس از گذشت ۲ و ۴ و ۶ روز ثبت شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد و داده های حاصل با استفاده از نرم افزار (۲۰۰۲) POLO-PC جزیه شدند. مطالعه حاضر به منظور بررسی سمیت انتخابی حشره کشهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی روی T. brassicae با هدف جستجوی حشره کش های با سمیت پایین تر برای این عامل کنترل بیولوژیک صورت گرفت. از نظر میزان کشندگی سموم اندوکساکارب بیشترین تاثیر را روی کشندگی تخم، لارو، شفیره، حشرات بالغ داشته اند و سموم استامی پراید و دیفلوبنزورون در درجه های بعدی اهمیت قرار گرفته اند. براساس طبقه بندی سازمان بین الملی کنترل بیولوژیک حشره کش های دیفلوبنزرون و استامی پراید در گروه حشره کش های کم ضرر و ایندوکساکارب در گروه حشره کش های سمیت زیاد قرار دارد و در این تحقیق مشخص شد که حشره کش های دیفلوبنزورون کمترین میزان سمیت برای زنبورهای تریکوگراما در تمام مراحل زندگی جز حشره کامل دارند. بنابراین این سم می توانند ترکیبات مناسبتری نسبت به سموم دیگر آزمایش شده برای استفاده در مدیریت تلفیقی آفات باشند.

دشمن طبیعی، بیدغلات، زنبور پارازیتوئید Trichogramma brassicae، حشره کش، سمیت تماسی