روشهای نوین و کلاسیک پایش و کنترل وضعیت روغن ترانسفورماتور در صنعت برق

یکی از کاربردی ترین دستگاه های مرسوم در مدارهای الکتریکی ترانسفورماتورها یا به اختصار ترانس ها هستند. ترانسفورماتور از طریق یک میدان مغناطیسی متغیر، انرژی الکتریکی را از یک سطح ولتاژ به انرژی الکتریکی در سطحی دیگر از ولتاژ تبدیل می کند. زیرا در خطوط انتقال برای کاهش تلفات اهمی جریان الکتریسیته را با ولتاژهای زیاد و جریان های کم انتقال داده و سپس در محل مصرف مجددا ولتاژ را به حد دلخواه کاهش می دهند. ترانسفورماتورهای شبکه توزیع عمدتا از نوع ترانسفورماتورهای روغنی و بعضا از نوع خشک هستند. که هدف اصلی این مقاله مطالعات مربوط به ترانسفورماتور روغنی می باشد. ترانس ها به دلیل داشتن تلفات اهمی گرم می شوند و این حرارت می بایستی به طریقی از روغن داخل محفظه خارج گردد. روغن ترانسفورماتور دارای قدرت دی الکتریک قوی، پایداری اکسیداسیون خوب و گران روی کم می باشد. این خواص مقاومت روغن ترانسفورماتور را در برابر تنش های الکتریکی و حرارتی افزایش می دهد. با کارکرد ترانسفورماتور در طول زمان و بالا رفتن عمر آن، امکان دارد ترانسفورماتور به دلیل وجود عایق های ضعیف، زوال بخشی سلولزی و همینطور روغن عایق مورد استفاده، دچار نقص و عیب شود. بدین منظور، آزمایش هایی برای تعیین شاخص های کیفی، وضعیت ضعف و پیری روغن های در سرویس، و همچنین عیب یابی ترانسفورماتور در بعضی از شرایط در نظر گرفته می شود. وضعیت و شرایط کارکرد تجهیزات الکتریکی سیستم های قدرت از مهم ترین عوامل پایداری و دسترسی با ضریب اطمینان بالا به انرژی الکتریکی است. در این مقاله به معرفی مشخصات کلیدی و پارامترهای مهم روغن ترانسفورماتور پرداخته می شود. این مشخصات شامل مشخصات فیزیکی و عملکردی این روغن شامل گازهای محلول در روغن، اسیدیته، آب موجود در روغن، قدرت عایقی، غلظت فورفورال، رنگ، کشش سطحی، گران روی، میزان لجن، میزان مواد بازدارنده، گوگرد خورنده، ذرات موجود در روغن و میزان گوگرد کل روغن است. در ابتدا هریک معرفی شده و سپس روش های رایج استاندارد و روش های نوین اندازه گیری معرفی می گردد.

کلیدواژه ها:

صنعت برق ، ترانسفورماتور ، روغن ترانسفورماتور ، ولتاژ شکست ، ضریب اتلاف دی الکترونیک