آریش بوسا - دانشکده بازرگانی، دانشگاه ادینبورگ، بریتانیا
آدریانا کاستلی - مرکز اقتصاد سلامت، دانشگاه یورک، بریتانیا
میشل کاستلی - موسسه علوم بهداشت جمعیت، دانشگاه نیوکاسل، بریتانیا
اوریانی سیانی - اس.دی.ای. دانشکده مدیریت بوکونی، ایتالیا
آملیا کامپانی - گروه علوم اجتماعی و سیاسی، دانشگاه بوکونی، ایتالیا
مانئو ام - گروه روانشناسی و علوم رفتاری، دانشکده اقتصاد لندن، بریتانیا

در این مقاله، واکنش به بحران کووید-۱۹ در مرحله حاد موج اول همه گیری آن (فوریه می ۲۰۲۰) در ایتالیا را مورد بحث قرارمی دهیم. ما پنج منطقه لمباردی، ونتو، امیلیا اوماگنا، اومبریا و آپولیا را به عنوان قلمرو جغرافیایی در نظر می گیریم که در شمال، مرکز و جنوب ایتالیا واقع شده است. این پنج منطقه، هم از نظر نظام های مراقبت بهداشتی و هم از نظر میزان آسیب دیدگی از موج اول همه گیری کووید-۱۹، با هم تفاوت دارند. این مناطق پنجگانه، دارای یک نظام مراقبت بهداشتی سلامتی، غیرمتمرکز هستند. ما واکنش های مختلف این مناطق به کووید-۱۹ را با هفت عامل مدیریت بحران بررسی می کنیم. عوامل هفتگانه شامل نظارت ، یادگیری ، تصمیم گیری ، هماهنگی ، ارتباطات ، رهبری و ظرفیت بهبودی می شود. در پرتو این عوامل، ما به تحلیل همگرایی و واگرایی هایی در این مناطق و انتخاب ها و تصمیمهای سازمانی مختلف می پردازیم.

خط مشی گذاری سلامت، مدیریت سلامت، کووید-۱۹، ایتالیا، واکنش های منطقه ای